انتقال داروي تخميري توسط حرارت بدن با پمپ مينياتوري دانشمند ايراني
دانشمند ايراني دانشگاه پورديو موفق به ساخت گونه جديدي از پمپ‌هاي مينياتوري شد كه با حرارت بدن فعال شده و از آن مي‌توان در برچسب‌هاي انتقال دارو با نيروي تخمير استفاده كرد.
ريزپمپ بابك ضيائي، استاد مهندسي برق و رايانه و مهندسي زيست‌پزشكي دانشگاه پورديو از مخمر نان و شكر در يك محفظه كوچك برخوردار است.
هنگامي كه به اين تركيب آب اضافه شده و برچسب روي پوست قرار ميگيرد، حرارت بدن و آب افزوده شده باعث تخمير شكر و مخمر و توليد مقادير كوچكي از گاز دي‌اكسيد كربن مي‌شود.
به گفته ضيائي، اين گاز به غشا فشار آورده و نشان داده كه مي‌تواند بطور مستمر براي چند ساعت به پمپاژ بپردازد.
چنين پمپ‌هاي كوچكي مي‌توانند منجر به ساخت برچسب‌هاي انتقال دارو شوند كه از مجموعه ريزسوزنها براي انتقال طيف گسترده‌تري از داروها نسبت به امكانات امروزي استفاده مي‌كنند.
به گفته دكتر ضيائي، برخلاف بسياري از ديگر ريزپمپ‌هاي در حال توليد يا كاربري، اين فناوري جديد به هيچ نوع پيل براي انرژي نياز ندارد.
وي اظهار كرد: اين محصول تنها به مخمر، شكر، آب و حرارت بدن فرد نياز دارد.
نيرومندي مخمر به زمان ماندگاري طولاني‌تر منجر شده و اين محصول را براي توليد عمده به يك محصول ايده‌آل تبديل كرده است.
نتايج پژوهش اين محقق ايراني در مجله Lab on a Chip منتشر شده است.
پمپ ترمو پنوماتیک با نيروي موجودات زنده از لايه‌هاي يك پليمر لاستيكي مانند، موسوم به «پلي‌دي‌متيل‌سي‌لوكسان» ساخته شده كه براي كيسه‌هاي درون پمپ‌ها مورد استفاده قرار ميگيرد. نمونه پيش ساخت اين محقق ايراني اكنون 1.5 سانتي‌متر طول دارد.
به گفته ضيائي، برچسب‌هاي نزانس‌درمال كنوني به انتقال داروهايي مانند نيكوتين محدود هستند كه از مولكولهاي ريز آبگريز كه از طريق پوست قابل جذب بوده، ساخته شده‌اند.
وي افزود: بسياري از داروها از جمله داروهاي درمان‌كننده سرطان و اختلالات خودايمني از طريق اين برچسبها قابل انتقال نيست؛ چرا كه از مولكولهاي بزرگتري برخوردارند كه از پوست عبور نمي‌كنند. اگرچه شيوه انتقال داروي ترانس‌درمال از طريق مجموعه ريزسوزنها از مدتها پيش به عنوان يك شيوه با دوام و اميدبخش براي انتقال مولكولهاي آبگريز بزرگتر از طريق پوست شناسايي شده، اما توليد يك پمپ مناسب بسيار سخت بوده است.
به گفته ضيائي، اين ريزسوزنها قادر به انتقال تعداد زيادي از دارو بوده و از آنجايي كه به ندرت پوست را سوراخ مي‌كنند، درد در اين شيوه احساس نمي‌شود. اين برچسبها به يك پمپ براي راندن داروها از ميان اين سوزنهاي ريز نياز داشته كه قطر آن حدود 20 ميكرون به اندازه يك چهارم موي انسان است.
بيشتر پمپ‌هاي پيشنهاد شده براي كاربري‌هاي انتقال دارو بر يك منبع انرژي خارجي تكيه داشته‌اند كه حجم زيادي را به خود اختصاص داده و بسيار پر هزينه بوده‌اند.
به گزارش ايسنا ضيائي بيان كرد: رويكرد ما بسيار ساده‌تر است. اين فناوري مي‌تواند يك پمپ ترانس‌درمال يكبار مصرف باشد. تنها بايد به اين برچسبها كمي آب اضافه كرده و آن را روي پوست قرار داد و پس از استفاده به دور انداخت.
ضيائي اكنون يك تقاضاي ثبت اختراع براي اين دستگاه ارائه كرده است.
ايسنا
ريزپمپ بابك ضيائي، استاد مهندسي برق و رايانه و مهندسي زيست‌پزشكي دانشگاه پورديو از مخمر نان و شكر در يك محفظه كوچك برخوردار است.
هنگامي كه به اين تركيب آب اضافه شده و برچسب روي پوست قرار ميگيرد، حرارت بدن و آب افزوده شده باعث تخمير شكر و مخمر و توليد مقادير كوچكي از گاز دي‌اكسيد كربن مي‌شود.
به گفته ضيائي، اين گاز به غشا فشار آورده و نشان داده كه مي‌تواند بطور مستمر براي چند ساعت به پمپاژ بپردازد.
چنين پمپ‌هاي كوچكي مي‌توانند منجر به ساخت برچسب‌هاي انتقال دارو شوند كه از مجموعه ريزسوزنها براي انتقال طيف گسترده‌تري از داروها نسبت به امكانات امروزي استفاده مي‌كنند.
به گفته دكتر ضيائي، برخلاف بسياري از ديگر ريزپمپ‌هاي در حال توليد يا كاربري، اين فناوري جديد به هيچ نوع پيل براي انرژي نياز ندارد.
وي اظهار كرد: اين محصول تنها به مخمر، شكر، آب و حرارت بدن فرد نياز دارد.
نيرومندي مخمر به زمان ماندگاري طولاني‌تر منجر شده و اين محصول را براي توليد عمده به يك محصول ايده‌آل تبديل كرده است.
نتايج پژوهش اين محقق ايراني در مجله Lab on a Chip منتشر شده است.
پمپ ترمو پنوماتیک با نيروي موجودات زنده از لايه‌هاي يك پليمر لاستيكي مانند، موسوم به «پلي‌دي‌متيل‌سي‌لوكسان» ساخته شده كه براي كيسه‌هاي درون پمپ‌ها مورد استفاده قرار ميگيرد. نمونه پيش ساخت اين محقق ايراني اكنون 1.5 سانتي‌متر طول دارد.
به گفته ضيائي، برچسب‌هاي نزانس‌درمال كنوني به انتقال داروهايي مانند نيكوتين محدود هستند كه از مولكولهاي ريز آبگريز كه از طريق پوست قابل جذب بوده، ساخته شده‌اند.
وي افزود: بسياري از داروها از جمله داروهاي درمان‌كننده سرطان و اختلالات خودايمني از طريق اين برچسبها قابل انتقال نيست؛ چرا كه از مولكولهاي بزرگتري برخوردارند كه از پوست عبور نمي‌كنند. اگرچه شيوه انتقال داروي ترانس‌درمال از طريق مجموعه ريزسوزنها از مدتها پيش به عنوان يك شيوه با دوام و اميدبخش براي انتقال مولكولهاي آبگريز بزرگتر از طريق پوست شناسايي شده، اما توليد يك پمپ مناسب بسيار سخت بوده است.
به گفته ضيائي، اين ريزسوزنها قادر به انتقال تعداد زيادي از دارو بوده و از آنجايي كه به ندرت پوست را سوراخ مي‌كنند، درد در اين شيوه احساس نمي‌شود. اين برچسبها به يك پمپ براي راندن داروها از ميان اين سوزنهاي ريز نياز داشته كه قطر آن حدود 20 ميكرون به اندازه يك چهارم موي انسان است.
بيشتر پمپ‌هاي پيشنهاد شده براي كاربري‌هاي انتقال دارو بر يك منبع انرژي خارجي تكيه داشته‌اند كه حجم زيادي را به خود اختصاص داده و بسيار پر هزينه بوده‌اند.
به گزارش ايسنا ضيائي بيان كرد: رويكرد ما بسيار ساده‌تر است. اين فناوري مي‌تواند يك پمپ ترانس‌درمال يكبار مصرف باشد. تنها بايد به اين برچسبها كمي آب اضافه كرده و آن را روي پوست قرار داد و پس از استفاده به دور انداخت.
ضيائي اكنون يك تقاضاي ثبت اختراع براي اين دستگاه ارائه كرده است.
ايسنا
