شناخت از خود اولین گام برای داشتن حس مسئولیت پذیری است
میگنا: برنامه نو...روز؛ جنگ صبحگاهی رادیو گفت و گو با موضوع تکنیک ها و عوامل موثر در شاد زیستن و با حضور مینا پورفرخ روانشناس و مدرس دانشگاه به روی آنتن رفت.
مینا پورفرخ عدم رضایت از خود را یکی از دلایل شاد نبودن که منتج به افسردگی در افراد می شود، نام برد و گفت: زمانیکه با افراد در مورد شاد نبودنشان صحبت می کنیم و یا مراجعانی که دچار افسردگی شدند و خلق پایین را تجربه می کنند یا افسرده خو هستند، همیشه پای یک نارضایتی از انتخاب شغلی که دارند و یا انتخاب رابطه ای که دارند و یا آن ارتباط خوبی که نتوانستند با اعضای خانواده، همکار، دوست و آشنا بگیرند، بوده است.
وی افزود: این نارضایتی به دلیل ضعف هایی استکه در خود افراد وجود دارد و یا سازگاری که باید در زندگی به آن برسند و نتوانستند به آن دست یابند، است. این احساس نارضایتی در آنها اجازه نمی دهد آن ها شادمانی را تجربه کنند.
اين روانشناس متذکر شد: اینکه آیا دیگران مشکل دارند که ما نمی توانیم در روابطمان شادی را تجربه کنیم، آیا دیگران مشکل دارند یا والدینم مشکل داشتند که من نتوانستم شغلی را که می خواهم داشته باشم، این یک انتخاب مسئولانه است. ما باید تصمیم بگیریم که نگاهمان را به زندگی تغیر دهیم اگر که باورمان این است که دیگران مقصر هستند.
وی شناخت خود و توانایی های خود را اولین گام برای داشتن مسئولیت پذیری و انضباط شخصی در زندگی برشمرد و گفت: باید استعدادهای بالقوه مان را بشناسیم و تلاش کنیم آنها را بالفعل کنیم و این امکان پذیر نیست جز با وجود شناخت. باید فرصت و زمان برای خودمان بگذاریم و از آن نقطه ای که هستیم تلاش کنیم تا به جایگاه بالاتری برسیم.
پورفرخ تاکید کرد: فقط در صورتی می توانیم به این مسیر جامه عمل بپوشانیم که خودمان را با خود دیروزمان مقایسه کنیم و هر رشدی که می کنیم آن موقع می تواند ما را شاد کند پس اگر من رو به پیشرفت هستم از خدا و خودم تشکر می کنم.
وی با اظهار به اینکه نارضایتی از آنجایی شروع می شود که انسان ها جایگاه و توانمندی های خودشان را با دیگران مقایسه می کنند، بیان داشت: بنابراین در این شرایط است که دیگر نمی توانند شادمانی را تجربه کنند. یا یک خود آرمانی برای خودشان در نظر می گیرند که فاصله اش آنقدر با خود واقعی شان زیاد است که هیچ وقت نمی توانند به آنجا برسند و در مسیر راه خسته می شوند و احساس ناکامی می کنند و این ناکامی بسیار دردناک تر است از جایی که حتی در ابتدا بودند.
این مدرس دانشگاه توصیه کرد: اگر می خواهیم شاد بودن را تجربه کنیم باید تلاش کنیم تا خودمان و نقاط ضعف مان را بشناسیم و روی آن ها کار کنیم و به نقاط قدرت تبدیل شان کنیم و حتی بر نقطه قوتی که داریم متمرکز شویم تا از طریق آن از لحاظ روان شناختی پاداش بگیریم و این کمک می کند برای رفتن به گام بعدی با شوق و ذوق بیشتری پیش برویم.
مینا پورفرخ عدم رضایت از خود را یکی از دلایل شاد نبودن که منتج به افسردگی در افراد می شود، نام برد و گفت: زمانیکه با افراد در مورد شاد نبودنشان صحبت می کنیم و یا مراجعانی که دچار افسردگی شدند و خلق پایین را تجربه می کنند یا افسرده خو هستند، همیشه پای یک نارضایتی از انتخاب شغلی که دارند و یا انتخاب رابطه ای که دارند و یا آن ارتباط خوبی که نتوانستند با اعضای خانواده، همکار، دوست و آشنا بگیرند، بوده است.
وی افزود: این نارضایتی به دلیل ضعف هایی استکه در خود افراد وجود دارد و یا سازگاری که باید در زندگی به آن برسند و نتوانستند به آن دست یابند، است. این احساس نارضایتی در آنها اجازه نمی دهد آن ها شادمانی را تجربه کنند.
اين روانشناس متذکر شد: اینکه آیا دیگران مشکل دارند که ما نمی توانیم در روابطمان شادی را تجربه کنیم، آیا دیگران مشکل دارند یا والدینم مشکل داشتند که من نتوانستم شغلی را که می خواهم داشته باشم، این یک انتخاب مسئولانه است. ما باید تصمیم بگیریم که نگاهمان را به زندگی تغیر دهیم اگر که باورمان این است که دیگران مقصر هستند.
وی شناخت خود و توانایی های خود را اولین گام برای داشتن مسئولیت پذیری و انضباط شخصی در زندگی برشمرد و گفت: باید استعدادهای بالقوه مان را بشناسیم و تلاش کنیم آنها را بالفعل کنیم و این امکان پذیر نیست جز با وجود شناخت. باید فرصت و زمان برای خودمان بگذاریم و از آن نقطه ای که هستیم تلاش کنیم تا به جایگاه بالاتری برسیم.
پورفرخ تاکید کرد: فقط در صورتی می توانیم به این مسیر جامه عمل بپوشانیم که خودمان را با خود دیروزمان مقایسه کنیم و هر رشدی که می کنیم آن موقع می تواند ما را شاد کند پس اگر من رو به پیشرفت هستم از خدا و خودم تشکر می کنم.
وی با اظهار به اینکه نارضایتی از آنجایی شروع می شود که انسان ها جایگاه و توانمندی های خودشان را با دیگران مقایسه می کنند، بیان داشت: بنابراین در این شرایط است که دیگر نمی توانند شادمانی را تجربه کنند. یا یک خود آرمانی برای خودشان در نظر می گیرند که فاصله اش آنقدر با خود واقعی شان زیاد است که هیچ وقت نمی توانند به آنجا برسند و در مسیر راه خسته می شوند و احساس ناکامی می کنند و این ناکامی بسیار دردناک تر است از جایی که حتی در ابتدا بودند.
این مدرس دانشگاه توصیه کرد: اگر می خواهیم شاد بودن را تجربه کنیم باید تلاش کنیم تا خودمان و نقاط ضعف مان را بشناسیم و روی آن ها کار کنیم و به نقاط قدرت تبدیل شان کنیم و حتی بر نقطه قوتی که داریم متمرکز شویم تا از طریق آن از لحاظ روان شناختی پاداش بگیریم و این کمک می کند برای رفتن به گام بعدی با شوق و ذوق بیشتری پیش برویم.
