عضلات با مغز حرف می‌زنند!
میگنا: به گزارش مدیکال‌اکسپرس، مغز می‌تواند زمان غذا خوردن را تعیین کند. پژوهشگران "بیمارستان تحقیقاتی اطفال سنت جود" (St. Jude Children's Research Hospital) در آمریکا برای درک نحوه عملکرد مغز در تعیین زمان غذا خوردن، بررسی جدیدی در مورد نحوه مدیریت این فرآیند توسط مغز انجام دادند.
عضلات اسکلتی مانند بافت‌های دیگر بدن، با مغز در ارتباط هستند تا اطلاعاتی در مورد وضعیت تغذیه منتقل کنند. پژوهشگران در بررسی جدیدی که روی مگس میوه انجام شد، نشان دادند که تنظیم این مکانیسم می‌تواند بر فرآیند جستجوی غذا و غذا خوردن این موجودات موثر باشد.
بافت‌هایی مانند روده و کبد، با کمک هورمون‌هایی که رفتار مربوط به غذا خوردن را تنظیم می‌کنند، سیگنال‌هایی را به مغز می‌فرستند.
"فابیو دمونتیس" (Fabio Demontis)، از نویسندگان این پژوهش گفت: فعالیت میوکین در مغز تاکنون کمتر هدف پژوهش قرار گرفته است. میوکین‌های بسیاری وجود دارند که در بافت‌های دیگر فعال هستند اما نقش آنها در سیگنال‌دهی به مغز، مورد بررسی قرار نگرفته است.
کلید مولکولی ارتباط مغزی
پژوهشگران برای درک بهتر نحوه ارتباط عضله اسکلتی با مغز و بروز رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، فعالیت میوکین موسوم به " Dpp" را در مگس میوه مورد بررسی قرار دادند.
آنها پیش از این فکر می‌کردند که Dpp فقط سیگنال‌ها را در فاصله نزدیک انتقال می‌دهد اما این پژوهش جدید نشان داد که Dpp می تواند در فواصل طولانی هم از عضلات مگس میوه به مغز او منتقل شود.
دمونتیس افزود: اهمیت و نقش Dpp، بیش از حد تصور است. Dpp می‌تواند علاوه بر تنظیم رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، به تنظیم عملکرد بسیاری از بافت‌های دیگر بپردازد.
این پژوهش، در مجله " Genes & Development" به چاپ رسید.
عضلات اسکلتی مانند بافت‌های دیگر بدن، با مغز در ارتباط هستند تا اطلاعاتی در مورد وضعیت تغذیه منتقل کنند. پژوهشگران در بررسی جدیدی که روی مگس میوه انجام شد، نشان دادند که تنظیم این مکانیسم می‌تواند بر فرآیند جستجوی غذا و غذا خوردن این موجودات موثر باشد.
بافت‌هایی مانند روده و کبد، با کمک هورمون‌هایی که رفتار مربوط به غذا خوردن را تنظیم می‌کنند، سیگنال‌هایی را به مغز می‌فرستند.
عضله اسکلتی، تا 40 درصد بدن انسان را تشکیل می‌دهد و تقاضای بالایی برای انرژی و مواد مغذی دارد. در هر حال دانشمندان تاکنون، به نحوه ارتباط عضله اسکلتی با مغز و ارتباط آنها به کمک عواملی موسوم به "میوکین" (Myokine) توجه نکرده بودند.
"فابیو دمونتیس" (Fabio Demontis)، از نویسندگان این پژوهش گفت: فعالیت میوکین در مغز تاکنون کمتر هدف پژوهش قرار گرفته است. میوکین‌های بسیاری وجود دارند که در بافت‌های دیگر فعال هستند اما نقش آنها در سیگنال‌دهی به مغز، مورد بررسی قرار نگرفته است.
کلید مولکولی ارتباط مغزی
پژوهشگران برای درک بهتر نحوه ارتباط عضله اسکلتی با مغز و بروز رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، فعالیت میوکین موسوم به " Dpp" را در مگس میوه مورد بررسی قرار دادند.
آنها پیش از این فکر می‌کردند که Dpp فقط سیگنال‌ها را در فاصله نزدیک انتقال می‌دهد اما این پژوهش جدید نشان داد که Dpp می تواند در فواصل طولانی هم از عضلات مگس میوه به مغز او منتقل شود.
این پژوهش نشان داد که کاهش سطح Dpp می‌تواند به بهبود رفتارهای مرتبط با جستجو و خوردن غذا در مگس‌های میوه کمک کند اما افزایش سطح Dpp، در کاهش بروز این رفتار نقش دارد.
دمونتیس افزود: اهمیت و نقش Dpp، بیش از حد تصور است. Dpp می‌تواند علاوه بر تنظیم رفتارهای مرتبط با غذا خوردن، به تنظیم عملکرد بسیاری از بافت‌های دیگر بپردازد.
این پژوهش، در مجله " Genes & Development" به چاپ رسید.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
