ارزش اقتصاد دانش در بریتانیا معادل 95 میلیارد پوند است.
اقتصاد دانش چیست ؟
اقتصاد دانش (knowledge economy) بخشی از اقتصاد است که بر منابع مالی متکی نیست، بلکه مبتنی بر داده هاست. اقتصاد دانش از یک شبکه نیروی فکری جهانی با ارزش مالی بسیار بالا ساخته شده است. طبق تحقیقات دانشگاه های انگلستان، ارزش اقتصاد دانش در بریتانیا معادل 95 میلیارد پوند است. ضعف یا فقدان کامل تعریف، یک مساله فراگیر در ادبیات علمی است. این امر یکی از بی دقتی‌های متعددی است که مفهوم اقتصاد دانش را بیشتر به لفاظی تبدیل کرده است تا تحلیلی سودمند(کیت اسمیت، ۲۰۰۹).
در اقتصاد دانش دو نوع پول (یا به عبارت دیگر دانش) وجود دارد. دانش آشکار (explicit knowledge) که به معنای حقایق، ارقام، و داده های موثق است و دیگری دانش ضمنی که شامل تجارب و درک انسان ها از چگونگی کارکرد چیزهاست. اقتصاد دانش بر چهار ستون استوار است.
تحصیلات و آموزش: هر اندازه کارکنان، سطح تحصیلات و دانش بیشتری داشته باشند به طور موثرتری دانش خود را به کار می گیرند.
امروزه راهکارهای یادگیری آنلاین همچون سیستم های مدیریت یادگیری (LMS) بسیار مفید هستند.
زیرساخت های اطلاعاتی: زیرساخت ها شامل ساختارها و فرآیندهایی برای تسهیل ارتباطات هستند که می تواند از اینترنت تا رادیو را شامل شود. زیرساخت ها کلید رشد اقتصاد دانش هستند و ارتباط موثر در یک سازمان می تواند بهره وری را تا 25 درصد افزایش دهد.
مشوق ها و رژیم نظارتی: محیط اقتصادی سالم بر جریان آزاد اطلاعات متکی است و برای تحقق آن باید روی تکنولوژی و کارآفرینی سرمایه گذاری کرد. با کاربرد تکنولوژی، اقتصاد دانش می تواند به فراتر از مرزهای جغرافیایی برود.
مرزهای جغرافیایی اغلب به اقتصاد صدمه می زنند. مثلا فقدان مهارت های زبان سالانه حدود 50 میلیارد پوند برای اقتصاد بریتانیا هزینه دارد.
سیستم های نوآوری: اقتصاد دانش برای رسیدن به اهداف نهایی خود باید با ایجاد، جذب و سازگاری اطلاعات پشتیبانی شود. اندیشکده ها، مراکز تحقیقاتی و گروه های دانش منابع این پشتیبانی هستند. تحقیق انجام شده توسط بانک جهانی نشان داده که افزایش یک درصدی در نرخ هزینه های تحقیق و توسعه، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را به میزان 0.78 درصد افزایش می دهد.
شرکت هایی چون تویوتا، مایکروسافت و والمارت می دانند که برای موفقیت سازمان چیزی مهم تر از سرمایه فکری وجود ندارد. به همین دلیل است که سالانه بیش از130 میلیارد دلار برای آموزش هزینه می کنند. دپارتمان های آموزش و توسعه سنتی، به جای ایجاد یک دیالوگ با کارکنان صرفا بر انتقال دانش به کارکنان می کوشند و باز این کارکنان هستند که همه دانش شرکت را در مغز خود نگهداری می کنند. از سوی دیگر 90 درصد کارکنان معتقدند که به اشتراک گذاری دانش اجتماعی برای رشد کردن در محیط کار حیاتی است و امکان می دهد کارکنان گرد هم آیند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و سرمایه فکری سازمان تقویت شود.
بهترین بخش موضوع آن است که کارکنان هنگام به اشتراک گذاری اطلاعات قدیمی، اطلاعات جدیدی نیز خلق می کنند. به طور متوسط هر شرکت سالانه با 18 درصد ترک کار مواجه خواهد شد. این نه فقط موجب کمبود نیرو بلکه به معنای از دست دادن دانش است. با استفاده از تکنولوژی می توان دانش سازمانی را به صورت ایمن در شرکت ذخیره کرد. به همین منظور اقدامات زیر توصیه می شود:
بر یادگیری غیررسمی تمرکز کنید. مطابق مدل70: 20: 10 حدود 90 درصد همه یادگیری ها از طریق یادگیری اجتماعی و غیر رسمی اتفاق می افتد. یادگیری اجتماعی «فرآیند یادگیری فعال از مشاهدات ما و اثر متقابل بر یکدیگر» است که توسط «آلبرت باندورا» تئوریزه شد و راهی عالی برای به اشتراک گذاری دانش در محیطی خارج از محیط آموزش رسمی است.
پلتفرم های یادگیری اجتماعی با ابزارهایی مثل باشگاه های ورزشی، گفت وگوی زنده (Live Chat)، حوزه متخصصان (Experts Area) و... تجربه یادگیری را ارتقا می بخشند. چنانچه همه اینها به خوبی انجام شود بهره وری شرکت می تواند تا 30 درصد بهبود یابد.
گروه های بحث و گفت وگو ایجاد کنید. به این منظور باید سوابق اطلاعات مربوطه را در موقعیت های مورد نظر برای بحث ایجاد کنید تا کارکنان برای طرح مشکل و دریافت پاسخ از همکاران به آن مراجعه کنند. معمولا باشگاه ها برای این کار فضای مناسبی هستند و به سلامت ذهنی کارکنان نیز کمک می کنند. در سازمان هایی که ارتباط موثر و آزاد برقرار است احتمال ترک کار پرسنل 50 درصد کمتر است.
متخصصان حوزه های خاص را شناسایی کنید. این متخصصان در یک سرفصل خاص دانش بالایی دارند و قادرند اطلاعات را با دیگران به اشتراک بگذارند. پس کارکنان در زمان مواجهه با مشکل می دانند که سوال خود را از چه کسی بپرسند.
این شیوه به اشتراک گذاری دانش، سازمان را حرفه ای تر و سودآورتر می کند.
در شرکت هایی از لیست فورچون 500 که در آنها به طور موثر دانش به اشتراک گذاشته می شود سالانه حدود 31.5 میلیارد دلار صرفه جویی می شود.
حس مالکیت ایجاد کنید. در سیستم مدیریت یادگیری (LMS) باید نقاطی برای انواع پاداش، پیش بینی شده باشد. هنگامی که کارکنان سهمی از تولید دانش در سازمان داشته باشند حس مالکیت و احساس ارزشمندی در آنها بیشتر می شود. مطابق گزارش شرکت مشاوره ای مک کینزی، 70 درصد از کارکنان می گویند که حس هدفمندی در آنها عمدتا با احساس مالکیت در محیط کار تعریف می شود.
محتوای اثربخش تری تولید کنید. تولید محتوای یادگیری توسط کارکنان این مزیت را نیز دارد که محتوای تولیدشده کاملا با هدف یادگیری و نیاز مخاطبان مرتبط است. از سوی دیگر می توان حالا از این محتوا برای برقراری موثرتر آموزش های رسمی نیز استفاده کرد.
در اقتصاد دانش دو نوع پول (یا به عبارت دیگر دانش) وجود دارد. دانش آشکار (explicit knowledge) که به معنای حقایق، ارقام، و داده های موثق است و دیگری دانش ضمنی که شامل تجارب و درک انسان ها از چگونگی کارکرد چیزهاست. اقتصاد دانش بر چهار ستون استوار است.
تحصیلات و آموزش: هر اندازه کارکنان، سطح تحصیلات و دانش بیشتری داشته باشند به طور موثرتری دانش خود را به کار می گیرند.
امروزه راهکارهای یادگیری آنلاین همچون سیستم های مدیریت یادگیری (LMS) بسیار مفید هستند.
زیرساخت های اطلاعاتی: زیرساخت ها شامل ساختارها و فرآیندهایی برای تسهیل ارتباطات هستند که می تواند از اینترنت تا رادیو را شامل شود. زیرساخت ها کلید رشد اقتصاد دانش هستند و ارتباط موثر در یک سازمان می تواند بهره وری را تا 25 درصد افزایش دهد.
مشوق ها و رژیم نظارتی: محیط اقتصادی سالم بر جریان آزاد اطلاعات متکی است و برای تحقق آن باید روی تکنولوژی و کارآفرینی سرمایه گذاری کرد. با کاربرد تکنولوژی، اقتصاد دانش می تواند به فراتر از مرزهای جغرافیایی برود.
مرزهای جغرافیایی اغلب به اقتصاد صدمه می زنند. مثلا فقدان مهارت های زبان سالانه حدود 50 میلیارد پوند برای اقتصاد بریتانیا هزینه دارد.
سیستم های نوآوری: اقتصاد دانش برای رسیدن به اهداف نهایی خود باید با ایجاد، جذب و سازگاری اطلاعات پشتیبانی شود. اندیشکده ها، مراکز تحقیقاتی و گروه های دانش منابع این پشتیبانی هستند. تحقیق انجام شده توسط بانک جهانی نشان داده که افزایش یک درصدی در نرخ هزینه های تحقیق و توسعه، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را به میزان 0.78 درصد افزایش می دهد.
سرمایه فکری و یادگیری آنلاین
هیچ کسب و کاری نمی تواند بدون دانشی که در سینه های کارکنان محبوس است به کارش ادامه دهد.شرکت هایی چون تویوتا، مایکروسافت و والمارت می دانند که برای موفقیت سازمان چیزی مهم تر از سرمایه فکری وجود ندارد. به همین دلیل است که سالانه بیش از130 میلیارد دلار برای آموزش هزینه می کنند. دپارتمان های آموزش و توسعه سنتی، به جای ایجاد یک دیالوگ با کارکنان صرفا بر انتقال دانش به کارکنان می کوشند و باز این کارکنان هستند که همه دانش شرکت را در مغز خود نگهداری می کنند. از سوی دیگر 90 درصد کارکنان معتقدند که به اشتراک گذاری دانش اجتماعی برای رشد کردن در محیط کار حیاتی است و امکان می دهد کارکنان گرد هم آیند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و سرمایه فکری سازمان تقویت شود.
بهترین بخش موضوع آن است که کارکنان هنگام به اشتراک گذاری اطلاعات قدیمی، اطلاعات جدیدی نیز خلق می کنند. به طور متوسط هر شرکت سالانه با 18 درصد ترک کار مواجه خواهد شد. این نه فقط موجب کمبود نیرو بلکه به معنای از دست دادن دانش است. با استفاده از تکنولوژی می توان دانش سازمانی را به صورت ایمن در شرکت ذخیره کرد. به همین منظور اقدامات زیر توصیه می شود:
بر یادگیری غیررسمی تمرکز کنید. مطابق مدل70: 20: 10 حدود 90 درصد همه یادگیری ها از طریق یادگیری اجتماعی و غیر رسمی اتفاق می افتد. یادگیری اجتماعی «فرآیند یادگیری فعال از مشاهدات ما و اثر متقابل بر یکدیگر» است که توسط «آلبرت باندورا» تئوریزه شد و راهی عالی برای به اشتراک گذاری دانش در محیطی خارج از محیط آموزش رسمی است.
پلتفرم های یادگیری اجتماعی با ابزارهایی مثل باشگاه های ورزشی، گفت وگوی زنده (Live Chat)، حوزه متخصصان (Experts Area) و... تجربه یادگیری را ارتقا می بخشند. چنانچه همه اینها به خوبی انجام شود بهره وری شرکت می تواند تا 30 درصد بهبود یابد.
گروه های بحث و گفت وگو ایجاد کنید. به این منظور باید سوابق اطلاعات مربوطه را در موقعیت های مورد نظر برای بحث ایجاد کنید تا کارکنان برای طرح مشکل و دریافت پاسخ از همکاران به آن مراجعه کنند. معمولا باشگاه ها برای این کار فضای مناسبی هستند و به سلامت ذهنی کارکنان نیز کمک می کنند. در سازمان هایی که ارتباط موثر و آزاد برقرار است احتمال ترک کار پرسنل 50 درصد کمتر است.
متخصصان حوزه های خاص را شناسایی کنید. این متخصصان در یک سرفصل خاص دانش بالایی دارند و قادرند اطلاعات را با دیگران به اشتراک بگذارند. پس کارکنان در زمان مواجهه با مشکل می دانند که سوال خود را از چه کسی بپرسند.
این شیوه به اشتراک گذاری دانش، سازمان را حرفه ای تر و سودآورتر می کند.
در شرکت هایی از لیست فورچون 500 که در آنها به طور موثر دانش به اشتراک گذاشته می شود سالانه حدود 31.5 میلیارد دلار صرفه جویی می شود.
حس مالکیت ایجاد کنید. در سیستم مدیریت یادگیری (LMS) باید نقاطی برای انواع پاداش، پیش بینی شده باشد. هنگامی که کارکنان سهمی از تولید دانش در سازمان داشته باشند حس مالکیت و احساس ارزشمندی در آنها بیشتر می شود. مطابق گزارش شرکت مشاوره ای مک کینزی، 70 درصد از کارکنان می گویند که حس هدفمندی در آنها عمدتا با احساس مالکیت در محیط کار تعریف می شود.
محتوای اثربخش تری تولید کنید. تولید محتوای یادگیری توسط کارکنان این مزیت را نیز دارد که محتوای تولیدشده کاملا با هدف یادگیری و نیاز مخاطبان مرتبط است. از سوی دیگر می توان حالا از این محتوا برای برقراری موثرتر آموزش های رسمی نیز استفاده کرد.
مرجع : دنیای اقتصاد
