آلودگی هوا و کاهش مهارتهای تفکر
به نقل از مدیکال اکسپرس، نتایج این تحقیق نشان داد که قرارگیری بیشتر در معرض آلودگی هوا در همان ابتدای زندگی با تاثیر مخرب بر مهارتهای شناختی افراد همراه است. نتایج بررسیها نشان میدهد که آلودگی هوا باعث به خطر افتادن مهارتهای تفکر در مراحل بعدی زندگی خواهد شد.
مهارتهای تفکر شامل فعالیتهای ذهنی مورد استفاده برای پردازش اطلاعات، ارتباط برقرارکردن، تصمیمگیری و خلق ایدههای جدید است. افراد معمولا در زمان کسب تجربه، حل مشکلات، تصمیمگیری، پرسش و برنامهریزی یا سازماندهی اطلاعات از مهارتهای تفکر استفاده میکنند.
محققان دانشگاه ادینبورگ با استفاده از آزمایشی که همه افراد در ۱۱ سالگی انجام داده بودند، هوش عمومی بیش از ۵۰۰ نفر را با سن تقریبی ۷۰ سال بررسی و سپس شرکتکنندگان در سن ۷۶ و ۷۹ سالگی نیز همین آزمایش را تکرار کردند. محققان برای تخمین میزان آلودگی هوا که شرکتکنندگان در سالهای اولیه در معرض آن قرارگرفته بودند، از سابقه هر شخص در طول زندگی استفاده کردند.
گروه محققان، برای تجزیهوتحلیل رابطه بین قرار گرفتن فرد در معرض آلودگی هوا و مهارتهای تفکر در سالهای بعد زندگی از مدلهای آماری نیز استفاده کردند و موارد ساده زندگی مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی و استعمال دخانیات را در نظر گرفتند.
یافتهها نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران کودکی با تغییرات شناختی بدتر در سنین ۱۱ تا ۷۰ سال ارتباط اندک، اما قابلتشخیص دارد. محققان گفتند: میتوان زمان آلودگی هوا را تخمین زد و نحوه ارتباط آن با توانایی شناختی در زندگی را بررسی کرد.
دکتر تام راس، رئیس مرکز تحقیقات دمانس آلزایمر اسکاتلند در دانشگاه ادینبورگ گفت: «برای اولین بار اثبات کردیم که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در اوایل زندگی میتواند پس از دههها بر مغز تاثیر بگذارد، این اولین گام برای درک تاثیرات مضر آلودگی هوا بر مغز است و میتواند برای نسلهای آینده به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.»
محققان افزودند: تاکنون به علت کمبود اطلاعات درباره سطح آلودگی هوا قبل از دهه ۱۹۹۰، بررسی تاثیر قرار گرفتن در معرض زودهنگام آلودگی هوا بر مهارت تفکر در مراحل بعدی زندگی امکانپذیر نبوده است.
در این بررسی، محققان برای تعیین سطح آلودگی در سالهای ۱۹۳۵، ۱۹۵۰، ۱۹۷۰، ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ از مدلی به نام مدل انتقال شیمی اتمسفر EMEP۴UK با عنوان غلظت ذرات ریز (PM۲.۵) استفاده و این یافتهها را با دادههای معاصر این مدل از سال ۲۰۰۱ برای تخمین قرار گرفتن در معرض آلودگی را بررسی کردند.
شرکتکنندگان بخشی از مطالعه Lothian Birth Cohort ۱۹۳۶ بودند؛ گروهی از افرادی که در سال ۱۹۳۶ متولد شدند و در نظرسنجی ذهنی اسکاتلند در سال ۱۹۴۷ شرکت کردند. این مطالعه ظرفیتهای شناختی و ذهنی شرکتکنندگان را طی دوره طولانی ارزیابی کرده است.
از سال ۱۹۹۹، محققان برای ترسیم چگونگی تغییر قدرت تفکر فرد در طول زندگی در حال کار با گروههای تولد Lothian هستند.
این یافتهها در نشریه Alzheimer's Disease and in the Handbook on Air Pollution ارائهشده است.
مهارتهای تفکر شامل فعالیتهای ذهنی مورد استفاده برای پردازش اطلاعات، ارتباط برقرارکردن، تصمیمگیری و خلق ایدههای جدید است. افراد معمولا در زمان کسب تجربه، حل مشکلات، تصمیمگیری، پرسش و برنامهریزی یا سازماندهی اطلاعات از مهارتهای تفکر استفاده میکنند.
محققان دانشگاه ادینبورگ با استفاده از آزمایشی که همه افراد در ۱۱ سالگی انجام داده بودند، هوش عمومی بیش از ۵۰۰ نفر را با سن تقریبی ۷۰ سال بررسی و سپس شرکتکنندگان در سن ۷۶ و ۷۹ سالگی نیز همین آزمایش را تکرار کردند. محققان برای تخمین میزان آلودگی هوا که شرکتکنندگان در سالهای اولیه در معرض آن قرارگرفته بودند، از سابقه هر شخص در طول زندگی استفاده کردند.
گروه محققان، برای تجزیهوتحلیل رابطه بین قرار گرفتن فرد در معرض آلودگی هوا و مهارتهای تفکر در سالهای بعد زندگی از مدلهای آماری نیز استفاده کردند و موارد ساده زندگی مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی و استعمال دخانیات را در نظر گرفتند.
یافتهها نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران کودکی با تغییرات شناختی بدتر در سنین ۱۱ تا ۷۰ سال ارتباط اندک، اما قابلتشخیص دارد. محققان گفتند: میتوان زمان آلودگی هوا را تخمین زد و نحوه ارتباط آن با توانایی شناختی در زندگی را بررسی کرد.
دکتر تام راس، رئیس مرکز تحقیقات دمانس آلزایمر اسکاتلند در دانشگاه ادینبورگ گفت: «برای اولین بار اثبات کردیم که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در اوایل زندگی میتواند پس از دههها بر مغز تاثیر بگذارد، این اولین گام برای درک تاثیرات مضر آلودگی هوا بر مغز است و میتواند برای نسلهای آینده به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.»
محققان افزودند: تاکنون به علت کمبود اطلاعات درباره سطح آلودگی هوا قبل از دهه ۱۹۹۰، بررسی تاثیر قرار گرفتن در معرض زودهنگام آلودگی هوا بر مهارت تفکر در مراحل بعدی زندگی امکانپذیر نبوده است.
در این بررسی، محققان برای تعیین سطح آلودگی در سالهای ۱۹۳۵، ۱۹۵۰، ۱۹۷۰، ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ از مدلی به نام مدل انتقال شیمی اتمسفر EMEP۴UK با عنوان غلظت ذرات ریز (PM۲.۵) استفاده و این یافتهها را با دادههای معاصر این مدل از سال ۲۰۰۱ برای تخمین قرار گرفتن در معرض آلودگی را بررسی کردند.
شرکتکنندگان بخشی از مطالعه Lothian Birth Cohort ۱۹۳۶ بودند؛ گروهی از افرادی که در سال ۱۹۳۶ متولد شدند و در نظرسنجی ذهنی اسکاتلند در سال ۱۹۴۷ شرکت کردند. این مطالعه ظرفیتهای شناختی و ذهنی شرکتکنندگان را طی دوره طولانی ارزیابی کرده است.
از سال ۱۹۹۹، محققان برای ترسیم چگونگی تغییر قدرت تفکر فرد در طول زندگی در حال کار با گروههای تولد Lothian هستند.
این یافتهها در نشریه Alzheimer's Disease and in the Handbook on Air Pollution ارائهشده است.
مرجع : خبرگزاری ایسنا