محل زندگی و توانایی مسیر یابی

تحقیقات جدید نشان می دهند که خیابان‌ها، کوچه‌ها، مسیرها و پارک‌های دوران کودکی‌، اثری قوی در خصوص حس جهت یابی ما از خود بر جای می‌گذارند.
در پژوهشی که با هدایت دانشمندان دانشگاه لیون فرانسه و مؤسسه علوم اعصاب رفتاری دانشگاه کالج لندن انجام شده است، معلوم شده جایی که افراد در آن بزرگ می شوند. بر حس جهت یابی آن ها در بزرگسالی تأثیر می گذارد. 
طبق این تحقیق، دانشمندان دریافته اند که به طور متوسط، افرادی که در روستاها بزرگ شده اند نسبت به افرادی که در شهرها کودکی خود را گذرانده اند، از توانایی مسیریابی بهتری برخوردارند.
البته این مسئله از کشوری به کشور دیگر متفاوت بوده است. برای مثال، چنین موضوعی در کشورهای کانادا، ایالات متحده، آرژانتین و عربستان سعودی بسیار قوی است و در اتریش، فرانسه، هند و ویتنام بسیار کمتر است.

در این پژوهش، تیم تحقیقاتی، نقشه های شهرهای بزرگ را بررسی کردند تا آن ها را بر اساس پیچیدگی چیدمان شهری دسته بندی کنند. بر این اساس، در حالی که محله های شهرهایی مانند شیکاگو در شبکه‌هایی نسبتا منظم با زاویه های عمدتا راست چیده شده‌اند، در شهرهایی مانند پاریس، شبکه‌ای ناهمگون‌تر را تشکیل می‌دهند که تقریباً در هر زاویه‌ای وجود دارند. 
بررسی ها نشان دادند بزرگ شدن در شهری مانند پاریس که اصطلاحا دارای نقشه پستی و بلندی یا توپوگرافی پیچیده تری است، توانایی بالاتری را از لحاظ جهت یابی و مسیریابی به افراد می دهد.

نتایج این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که افراد معمولاً هنگام مواجهه با توپوگرافی‌های نزدیک به آن هایی که در دوران کودکی شان وجود داشته جهت‌گیری بهتری پیدا می‌کنند.
مثلا اگر این افراد از مناطق روستایی آمده‌ باشند، در مسافت‌های طولانی، پیمایش بهتری دارند و اگر در نواحی شهری بزرگ شده‌اند، در یک طرح شبکه‌ای، عملکردشان بهتر است.
محققان فوق، این نتایج با استفاده از Sea Hero Quest، یعنی یک بازی ویدیویی که برای مطالعه بیماری آلزایمر ساخته شده است، به دست آورده اند. آن ها بدین منظور از مشارکت چیزی حدود 400 هزار نفر از 38 کشور جهان بهره برده اند.
شایان ذکر است یافته های این پژوهش جالب، توسط موسسه ملی تحقیقات علمی فرانسه، CNRS، منتشر شده اند.