گزارش پژوهش
اعتماد به نفس بیش از حد، دیدگاه های ضد علمی را تقویت می کند
فاطمه امینی
از لحاظ تاریخی، جامعه علمی به منظور افزایش توافق با اجماع علمی، بر آموزش عموم متکی بوده است. تحقیقات جدید دانشگاه ایالتی پورتلند نشان می دهد که چرا این رویکرد امروزه نتایج متفاوتی را به خود دیده است.
نیک لایت (Nick Light) استادیار دانشگاه دانشگاه ایالتی پورتلند در این باره گفت: مخالفت انسان با اجماع علمی موضوع بسیار مهمی است. برای سال های متمادی، افراد باهوش فکر می کردند که راه تطبیق بیشتر افراد با اجماع علمی این است که دانشی که فاقد آن هستند را به آن ها بیاموزند ولی متأسفانه مداخلات آموزشی خیلی خوب جواب نداده است.
لایت گفت: تحقیق ما نشان می دهد که ممکن است مشکل اعتماد به نفس بیش از حد در مسیر یادگیری وجود داشته باشد، زیرا اگر مردم فکر کنند چیزهای زیادی می دانند، انگیزه ای برای یادگیری بیشتر ندارند. افرادی که دارای نگرش های ضد علمی شدید تر هستند، ابتدا باید در مورد ناآگاهی نسبی خود در مورد مسائل آموزش داده شوند.
لایت در ادامه توضیح داد: آنها دریافتند که به طور کلی، زمانی که نگرش افراد در مورد یک موضوع از اجماع علمی دورتر می شود، ارزیابی آنها از دانش خود از آن موضوع افزایش می یابد. برای مثال، واکسن‌های کرونا را در نظر بگیرید. هرچه یک فرد کمتر با واکسن کووید- ۱۹ موافق باشد، بیشتر بر این باور است که در مورد آن می داند، اما اطلاعات واقعی آنها به احتمال زیاد کمتر است.
لایت افزود: اساساً، افرادی که در مخالفت با اجماع افراطی تر هستند، بیش از حد به دانش خود اطمینان دارند. یافته های ما نشان می دهد که این الگو نسبتاً کلی است. لایت افزود که میزان پیوند نگرش ها در مورد یک موضوع با هویت های سیاسی یا مذهبی می تواند بر وجود این الگو برای آن موضوع تأثیر بگذارد.
وی گفت: برای مثال، برای تغییرات آب و هوایی، نگرش های همسو با علم معمولاً توسط لیبرال‌ها اتخاذ می شود، در حالی که برای موضوعی مانند غذاهای اصلاح شده ژنتیکی، لیبرال‌ها و محافظه کاران تمایل دارند نسبتاً در حمایت یا مخالفت خود تقسیم شوند. به گفته او، احتمالا وقتی می دانیم که اعضای گروه ما به شدت در مورد یک موضوع، موضعی خاص دارند، ما دیگر زیاد به دانش خود در مورد آن موضوع فکر نمی کنیم.
به گفته محققان، پیامدهای این دیدگاه های ضد اجماع گسترده است و شامل موضوعاتی مانند تخریب اموال، سوء تغذیه، مشکلات مالی و مرگ می شود. مداخلات آموزشی برای تغییر دیدگاه ها ممکن است کارساز نباشد مگر اینکه افراد ابتدا تصویر دقیقی از دانش خود از پیچیدگی های یک موضوع به دست آورند.
تغییر تمرکز از دانش فردی به تأثیر متخصصان یکی از احتمالاتی است که توسط لایت و همکارانش مطرح شده است که در این میان، قدرت هنجارهای اجتماعی با وجود دیدگاه های شخصی نیز تأثیرگذار است. به عنوان مثال، در ژاپن، بسیاری از مردم ماسک های کاهش دهنده انتقال کرونا را نه برای کاهش خطرات شخصی، بلکه برای انطباق با یک هنجار اجتماعی می پوشیدند.
لایت در انتها گفت: مردم تمایل دارند کاری را انجام دهند که فکر می کنند جامعه آنها از آنها انتظار دارد. در حالی که پیروی کورکورانه از اجتماع عموماً توصیه نمیشود، این وظیفه جامعه است که سعی کند افکار خود را به نفع اجماع علمی تغییر دهد شرح کامل این پژوهش اخیراً در Science Advances منتشر شده است.
نیک لایت (Nick Light) استادیار دانشگاه دانشگاه ایالتی پورتلند در این باره گفت: مخالفت انسان با اجماع علمی موضوع بسیار مهمی است. برای سال های متمادی، افراد باهوش فکر می کردند که راه تطبیق بیشتر افراد با اجماع علمی این است که دانشی که فاقد آن هستند را به آن ها بیاموزند ولی متأسفانه مداخلات آموزشی خیلی خوب جواب نداده است.
لایت گفت: تحقیق ما نشان می دهد که ممکن است مشکل اعتماد به نفس بیش از حد در مسیر یادگیری وجود داشته باشد، زیرا اگر مردم فکر کنند چیزهای زیادی می دانند، انگیزه ای برای یادگیری بیشتر ندارند. افرادی که دارای نگرش های ضد علمی شدید تر هستند، ابتدا باید در مورد ناآگاهی نسبی خود در مورد مسائل آموزش داده شوند.
لایت در ادامه توضیح داد: آنها دریافتند که به طور کلی، زمانی که نگرش افراد در مورد یک موضوع از اجماع علمی دورتر می شود، ارزیابی آنها از دانش خود از آن موضوع افزایش می یابد. برای مثال، واکسن‌های کرونا را در نظر بگیرید. هرچه یک فرد کمتر با واکسن کووید- ۱۹ موافق باشد، بیشتر بر این باور است که در مورد آن می داند، اما اطلاعات واقعی آنها به احتمال زیاد کمتر است.
لایت افزود: اساساً، افرادی که در مخالفت با اجماع افراطی تر هستند، بیش از حد به دانش خود اطمینان دارند. یافته های ما نشان می دهد که این الگو نسبتاً کلی است. لایت افزود که میزان پیوند نگرش ها در مورد یک موضوع با هویت های سیاسی یا مذهبی می تواند بر وجود این الگو برای آن موضوع تأثیر بگذارد.
وی گفت: برای مثال، برای تغییرات آب و هوایی، نگرش های همسو با علم معمولاً توسط لیبرال‌ها اتخاذ می شود، در حالی که برای موضوعی مانند غذاهای اصلاح شده ژنتیکی، لیبرال‌ها و محافظه کاران تمایل دارند نسبتاً در حمایت یا مخالفت خود تقسیم شوند. به گفته او، احتمالا وقتی می دانیم که اعضای گروه ما به شدت در مورد یک موضوع، موضعی خاص دارند، ما دیگر زیاد به دانش خود در مورد آن موضوع فکر نمی کنیم.
به گفته محققان، پیامدهای این دیدگاه های ضد اجماع گسترده است و شامل موضوعاتی مانند تخریب اموال، سوء تغذیه، مشکلات مالی و مرگ می شود. مداخلات آموزشی برای تغییر دیدگاه ها ممکن است کارساز نباشد مگر اینکه افراد ابتدا تصویر دقیقی از دانش خود از پیچیدگی های یک موضوع به دست آورند.
تغییر تمرکز از دانش فردی به تأثیر متخصصان یکی از احتمالاتی است که توسط لایت و همکارانش مطرح شده است که در این میان، قدرت هنجارهای اجتماعی با وجود دیدگاه های شخصی نیز تأثیرگذار است. به عنوان مثال، در ژاپن، بسیاری از مردم ماسک های کاهش دهنده انتقال کرونا را نه برای کاهش خطرات شخصی، بلکه برای انطباق با یک هنجار اجتماعی می پوشیدند.
لایت در انتها گفت: مردم تمایل دارند کاری را انجام دهند که فکر می کنند جامعه آنها از آنها انتظار دارد. در حالی که پیروی کورکورانه از اجتماع عموماً توصیه نمیشود، این وظیفه جامعه است که سعی کند افکار خود را به نفع اجماع علمی تغییر دهد شرح کامل این پژوهش اخیراً در Science Advances منتشر شده است.
