دیدگاه یک استاد دانشگاه درباره وضعیت آموزش پزشکی در ایران
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تاکید بر اینکه روش‌های آموزش پزشکی در ایران فاصله کمی با سطح جهانی دارد، گفت: نه تنها می‌توان این فاصله را به صفر رساند، بلکه می‌توان سطح آن را به سطحی فراتر از معیارهای جهانی نیز افزایش داد. طاهره چنگیز در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مقایسه نظام آموزش پزشکی در ایران با کشورهای خارجی، تصریح کرد: خدماتی که به لحاظ فنی در زمینه پزشکی به ویژه در زمینه‌های فوق تخصصی در بیمارستان ارائه میشود، بسیار به روز است که این امر نشان‌دهنده به روز بودن محتوای درسی آموزش‌های علوم پزشکی در کشور است، با این حال روش‌هایی که از آن طریق این آموزش‌ها به فراگیران ارائه میشود، با سطح جهانی آن، کمی فاصله دارد.
وی با تاکید بر اینکه این فاصله به حدی زیاد نیست که بتوان گفت ایران از نظر روش‌های آموزش پزشکی عقب مانده است، اظهارکرد: هدف ما این نیست که فاصله موجود را به صفر برسانیم، بلکه امیدواریم این روند معکوس شده و به پیشرفتی دست یابیم که دیگر کشورها از ما الگوبرداری کنند، چرا که قرار نیست همیشه سیستم آموزشی ما عقب‌تر از کشورهای دیگر باشد.
چنگیز با اشاره به اینکه نگرانی کنونی در نظام آموزش پزشکی، کم کردن فاصله‌ها با معیار جهانی نیست، تاکید کرد: در حال حاضر به نظر می‌رسد مهم‌ترین نگرانی آن است که جهت حرکت ما در مسیر ایجاد تغییرات در نظام پزشکی با سایر کشورها متفاوت است و این نظام به سمت دیگری در حرکت است. در حال حاضر آنچه به صورت تئوریک از نظر آموزش و ارزیابی در نظام آموزش پزشکی وجود دارد، مناسب است اما تا اجرایی شدن این نظریه‌ها فاصله زیادی داریم.
وی ادامه داد: به اجرا رساندن نظریه‌های موجود نیازمند بهبود سیستم خدمات و بیمارستان‌های آموزشی است که متاسفانه باز کردن راه پیشرفت را دشوار می‌کند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه تعداد بالای بیمار در بیمارستان‌های آموزشی در صورتی که به درستی مدیریت شود، می‌تواند منبع آموزشی خوبی باشد، تصریح کرد: اگر این مدیریت وجود نداشته باشد و از همه نیروهای انسانی اعم از دانشجو، استاد و مشاور بخواهیم همه کارها را انجام دهند و حجم کاری افراد نامشخص باشد، حجم بالای بیمار می‌تواند به جای یک منبع آموزشی تبدیل به آفت شود.
چنگیز همچنین با اشاره به نظام ادغام شده آموزش پزشکی با بهداشت و درمان، خاطر نشان کرد: ادغام این دو نظام می‌تواند فرصتی برای بهبود شرایط آموزش پزشکی باشد، اما این امر در صورتی اتفاق می‌افتد که لوازم و امکانات دیگری نیز در خدمت نظام آموزش پزشکی باشد، در غیر این صورت ادغام آموزش پزشکی و بهداشت و درمان می‌تواند مشکل‌زا باشد.
