احساسات ناخوشایند بازماندگان قربانیان خودکشی و لزوم توجه به آنها

مجید صادقی در نشست هم‌اندیشی جامعۀ روانپزشکی با اهالی رسانه با بیان اینکه خودکشی معضل مهمی نه تنها در کشور ما بلکه در همه دنیاست و یک وجهی و یک بعدی نیست، اظهار کرد: خودکشی جنبه‌های پزشکی، روانپزشکی، روانشناختی و اجتماعی دارد و اگر بخواهیم با خودکشی برخوردی داشته باشیم و با این پدیده مواجه شویم و بتوانیم مداخلات و پیشگیری انجام دهیم، ضرورت به یک کار تیمی و گروهی دارد که بخشی از آن به بیماری‌های روانپزشکی، بخشی به عوامل روانشناختی فرد و بخشی به عوامل اجتماعی برمی‌گردد و مجموعه‌ای از این عوامل ممکن است دخیل باشند و در فردی ممکن است برخی از این عوامل پررنگ‌تر باشد و فرد را به طرف این اقدام سوق دهد. 
 

وی ادامه داد: انجمن علمی روانپزشکان به عنوان یکی از متولیان یا نهادهایی که سلامت روانی جامعه را برعهده دارد، به تنهایی قادر به مقابله، بررسی و مواجهه با این پدیده نیست و از سایر نهادها و دست‌اندرکاران هم باید کمک گرفت. صرفا با تجویز دارو یا اقدام درمانی پزشکی و روانپزشکی شرط کافی برای پیشگیری از خودکشی نیست.

رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران یادآور شد: یکی از بازوهای مهمی که روانپزشکان می‌توانند به آنها تکیه کنند، رسانه هستند. رسانه‌ها باتوجه به نفوذی که در جامعه دارند، می‌توانند صدای روانپزشکان را به گوش جامعه برسانند، با روانپزشکان همکاری کنند و اینگونه از روش‌های علمی ثابت شده برای مقابله با خودکشی، پیشگیری و مداخله کمک گرفته شود. 

وی با اشاره به مراحل بعد از خودکشی اظهار کرد: در خودکشی ممکن است فردی نجات پیدا کرده و حیات خود را به دست آورده یا به حیات خود پایان داده باشد اما مسئله مهم بهداشت روان اطرافیان و خانواده است که اینهم باید مورد توجه قرار گیرد.

رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران با بیان اینکه بازماندگان قربانیان خودکشی مسئله مهمی هستند که باید به آنها توجه شود، گفت: از دست دادن فرد به علت خودکشی بسیار با از دست دادن فردی که دچار بیماری جسمی است، متفاوت است و این اتفاق می‌تواند اثرات روانی بسیار طولانی مدتی روی بازماندگان بگذارد، احساسات متفاوتی به ویژه احساس گناه، پوچی، افسردگی و بیهودگی باشد و سریال‌وار این داستان ادامه پیدا کند.

صادقی افزود: لذا توجه به این موضوع مسئله مهمی است و صرفا مسئله اجتماعی، پزشکی و روانپزشکی نیست و همه این موارد با هم باید در نظر گرفته شود و اگر می‌خواهیم کاری انجام دهیم، امید و آرزویمان را به روش‌های عملی تبدیل کنیم و با کمک انجمن علمی روانپزشکان و همه افرادی که می‌توانند دست یاری دهند، جان افراد را نجات دهیم.