گفتگو با کودکانی که شکست می‌خورند

چرا کودکان باید شکست را تجربه کنند؟

شاید تا به حال با کودکانی روبرو شده‌اید که با گریه و زاری برای ناکامی‌های خود عزاداری می‌کنند. اما اگر در آن حوالی والدین کودک، مانند قهرمانانی بی‌بدیل، شکست‌های کودک را جبران کنند،‌ آن وقت تکلیف چیست؟

آیا کودک می‌آموزد که در برابر ناکامی‌های خود به‌‌درستی عمل کند یا وابستگی به والدین را یاد می‌گیرد؟ اگر می‌خواهید درباره برخورد با کودکی که شکست را تجربه می‌کند،‌ بیشتر بدانید، این مطلب را از دست ندهید.

برای اینکه به کودک خود فرصت دهید، تا از شکست‌‌های خود، بیاموزد، این ده مرحله به والدین کمک شایانی می‌کند.

اگر شکست نخوریم،‌ پیشرفت نمی‌کنیم : برای کودک روشن کنید که شکست خوردن، طبیعی است و شما هم بارها شکست خورده‌اید زیرا اگر شکست نخوریم، پیشرفت نمی‌کنیم.

حل‌مساله : به کودک بیاموزید که شکست خوردن به ما کمک می‌کند تا به دنبال راه‌حل‌های جدید بگردیم و مشکلات خود را به راحتی حل کنیم.

یادگیری : به کودک بیاموزید که شکست خوردن موجب یادگیری چیزهای مختلف می‌شود. اگر شکست نخوریم، چیزی هم یاد نمی‌گیریم.

شخصیت : به کودک بیاموزید که با شکست خوردن،‌ شخصیت ما شکل می‌گیرد. بچه‌های پنج تا شش ساله معنای شخصیت را درک می‌کنند. می‌توانید با چند مثال، مساله را برای او روشن‌تر کنید.

شجاعت : به کودک یاداوری کنیم که شکست خوردن موجب شجاعت ما می‌شود. کودکی که بارها با دوچرخه زمین خورده است، دیگر از زمین خوردن نمی‌ترسد، بنابراین شجاع‌تر شده و کمتر زمین می‌خورد.

قدرت تفکر : به کودک بیاموزیم که وقتی شکست می‌خوریم، تلاش می‌کنیم بیشتر فکر کنیم. با تفکر کردن است که می‌توانیم راه‌های جدیدتر را پیدا کرده و امتحان کنیم.

سازگاری بیشتر : به کودک بیاموزیم که شکست خوردن موجب سازگاری ما می‌شود. افراد انعطاف‌پذیر، کمتر شکست می‌خورند. مانند یک شاخه درخت نرم که به سختی می‌شکند.

تلاش و پشتکار بیشتر : کودکانی که از شکست خوردن نمی‌ترسند، بیشتر تلاش می‌کنند. اما آنها که به سرعت ناامید شده و با احساس شکست خود کنار نمی‌آیند،‌ تلاش زیادی به خرج نمی‌دهند.