مواجهه درمانی و ترس از ریاضیات

درمانگران (clinicians ) برای کمک به بیماران به منظور غلبه بر ترس اغلب از مواجهه درمانی استفاده می‌کنند اما  حدود ۵۰ درصد از ترس بیماران می تواند برگردد.

مدل‌های سلامت رفتاری مهمی در یک مطالعه توسط محققان دانشگاه کلرادو در آمریکا ارائه شده است که به تازگی در نشریه روانشناسی محاسباتی Computational Psychiatry منتشر شده است. محققان در این مطالعه به این نتیجه رسیدند که ترس به احتمال زیاد به این علت تداوم می یابد که خاطرات ترس نسبت به خاطرات ایمنی دوام بیشتری دارند.
جوئل استودارد استادیار دپارتمان روانشناسی در دانشگاه کلرادو در این خصوص توضیح داد که ترس از کجا می‌آید و تحقیقات جدید و مدل‌سازی ریاضیاتی موجب تقویت مواجهه‌درمانی بر اساس تجارب شخصی بیماران می شود.
وی خاطرنشان کرد که ترس پاسخ کل بدن یک فرد در برابر تهدید است. زمانی که ما درباره ترس صحبت می‌کنیم در واقع درباره یک نوع از پاسخ به تهدید صحبت می‌کنیم. مواردی برای شما تهدیدامیز هستند که به شما آسیب می‌زنند.
استاد دانشگاه کلرادو یادآور شد: ترس‌های شرطی از این لحاظ متفاوت هستند که آموختنی هستند مثلا یک سانحه رانندگی یک رویداد تهدیدآمیز بزرگ است و بعد از تصادف رانندگی مواردی ترسناک می‌شوند که پیش از این نبودند.
در همین زمینه انواع مختلفی از اختلال وجود دارد که مردم با پاسخ‌های ترس خود مشکل دارند. هراس (panic)  پاسخ ترس بدون تهدید، هیجان نیز پاسخ ترس به یک تهدید پیش بینی شده و استرس پساتروما پاسخ به خاطره تهدید است.
استودارد استاد دانشگاه کلرادو درخصوص مواجهه‌درمانی  گفت: مواجهه‌درمانی یک مداخله مبتنی بر شواهد و مدارک است که از روانشناسی اواسط قرن بیستم حاصل شد.
وی افزود: این نوع درمان به طور کلی فرد را در موقعیتی قرار می‌دهد تا کاری را انجام دهد که از انجام آن هراس دارد و در یک محیط امن انجام دهد. فرد یاد می‌گیرد که ایمن است و این خاطره ایمنی را با خود همراه می‌کند.مواجهه درمانی به طور کلی بسیار موثر است اما برای ۵۰ درصد از مردم چندان موثر نیست و برای بسیاری هم دوام ندارد زیرا ترس به مرور زمان باز می‌گردد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: ما یک چهارچوب ریاضیاتی تهیه کردیم که این مسایل را توضیح می‌دهد.
زمانی که این مسایل را با بیان ریاضی مطرح کنید به این معنا است که اکنون یک تئوری دقیق دارید. مهم ترین برداشت از ریاضیات و معادلات ایجاد توان بالقوه برای پزشکی دقیق (precision medicine) در سلامتی رفتاری است، در این خصوص مثلا به جای چندین ماه مواجهه‌درمانی می‌توانیم ظرف یکی دو هفته بگوییم که آیا این درمان درست و مناسب است یا خیر.
استودارد یادآور شد: از لحاظ ریاضی این تحقیقات مشابه معادلات نیوتن در فیزیک است. اینها معادلات ساده‌ای هستند که به توضیح نیرو و حرکت کمک می‌کنند. ما اکنون بر اساس شواهد و مدارک مقدماتی و استفاده از این معادلات می‌توانیم پیش بینی کنیم که بیماران چگونه به درمان پاسخ خواهند داد.