روز جهانی دیابت
بیست و سومین روز از آبان ماه، در تقویم جهانی، به بیماری دیابت اختصاص دارد
چهاردهم نوامبر، سالگرد تولد "فردریک بانتینگ" کاشف انسولین، اولین بار در سال 1991با همکاری بنیاد بین‌المللی دیابت (IDF) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) به عنوان روز جهانی دیابت نامگذاری شده است.بیست و سومین روز از آبان ماه، در تقویم جهانی، به بیماری دیابت اختصاص دارد.
هدف از نامگذاری چنین روزی افزایش آگاهی عمومی در ارتباط با علل، عوارض، پیشگیری و درمان این پدیده روزافزون است. بیست و سومین روز از آبان ماه، در تقویم جهانی، به بیماری دیابت اختصاص دارد؛ نوعی بیماری که در سال های اخیر و با افزایش شیوع آن در جهان، این بیماری را به بزرگ ترین اپیدمی تاریخ تبدیل کرده است.
در این زمینه آمارها هم خبرهای خوشی برایمان ندارند؛ تا پایان سال 2017 بیش از 425 میلیون نفر از مردم 20 تا 79 سال دنیا مبتلا به دیابت بودند که تا سال 2045 بالغ بر 619 میلیون نفر خواهندشد.
در حال حاضر حداقل 11 درصد جمعیت بالای 25 سال کشورمان مبتلا به دیابت هستند و بدتر از آن، این که حداقل 25 درصد از این افراد، از بیماری خود آگاه نیستند.شاید برای همین است که اهمیت روز و هفته جهانی دیابت، بر همه افراد جامعه بین المللی پیدا و مشخص است؛ مناسبتی که یادآوری می کند این بیماری تا چه اندازه فراگیر شده و تا چه حد می تواند آینده و زندگی افراد را دستخوش تغییراتی کند که انتظارش را نداریم.
بر کسی پوشیده نیست دیابت درمان نشده می تواند عوارضی جدی از قبیل از دست رفتن بینایی، نارسایی کلیوی، سکته مغزی و قطع پا را به دنبال داشته باشد؛ این واقعیتی است که نگاهی گذار به کیلینک دیابت، ما را به آن می رساند. اما آنچه بسیاری از آدم ها در طول سال و البته در چنین روزی، از آن غافل هستند این است که همه آدم های دنیا به امکانات کنترل و درمان دیابت دسترسی ندارند.
در واقع ماجرا این است که فارغ از اصلاح سبک زندگی فردی برای کنترل و درمان دیابت، در اختیار داشتن امکانات مراقبتی، از مسائلی است که دولتمردان باید آن را برای بیماران فراهم کنند؛ چنان که تا همین امروز هم میلیون ها نفر در سراسر جهان به امکانات مراقبتی دیابت دسترسی ندارند.
پس به نظر می رسد روز جهانی دیابت، یک تیر و دو نشان است! نشانی که یکی از آن برای هشدار به مبتلایان است و دیگری توجه خاص مسئولان برای فراهم کردن شرایط درمان بیماران را می طلبد.
هدف از نامگذاری چنین روزی افزایش آگاهی عمومی در ارتباط با علل، عوارض، پیشگیری و درمان این پدیده روزافزون است. بیست و سومین روز از آبان ماه، در تقویم جهانی، به بیماری دیابت اختصاص دارد؛ نوعی بیماری که در سال های اخیر و با افزایش شیوع آن در جهان، این بیماری را به بزرگ ترین اپیدمی تاریخ تبدیل کرده است.
در این زمینه آمارها هم خبرهای خوشی برایمان ندارند؛ تا پایان سال 2017 بیش از 425 میلیون نفر از مردم 20 تا 79 سال دنیا مبتلا به دیابت بودند که تا سال 2045 بالغ بر 619 میلیون نفر خواهندشد.
در حال حاضر حداقل 11 درصد جمعیت بالای 25 سال کشورمان مبتلا به دیابت هستند و بدتر از آن، این که حداقل 25 درصد از این افراد، از بیماری خود آگاه نیستند.شاید برای همین است که اهمیت روز و هفته جهانی دیابت، بر همه افراد جامعه بین المللی پیدا و مشخص است؛ مناسبتی که یادآوری می کند این بیماری تا چه اندازه فراگیر شده و تا چه حد می تواند آینده و زندگی افراد را دستخوش تغییراتی کند که انتظارش را نداریم.
بر کسی پوشیده نیست دیابت درمان نشده می تواند عوارضی جدی از قبیل از دست رفتن بینایی، نارسایی کلیوی، سکته مغزی و قطع پا را به دنبال داشته باشد؛ این واقعیتی است که نگاهی گذار به کیلینک دیابت، ما را به آن می رساند. اما آنچه بسیاری از آدم ها در طول سال و البته در چنین روزی، از آن غافل هستند این است که همه آدم های دنیا به امکانات کنترل و درمان دیابت دسترسی ندارند.
در واقع ماجرا این است که فارغ از اصلاح سبک زندگی فردی برای کنترل و درمان دیابت، در اختیار داشتن امکانات مراقبتی، از مسائلی است که دولتمردان باید آن را برای بیماران فراهم کنند؛ چنان که تا همین امروز هم میلیون ها نفر در سراسر جهان به امکانات مراقبتی دیابت دسترسی ندارند.
پس به نظر می رسد روز جهانی دیابت، یک تیر و دو نشان است! نشانی که یکی از آن برای هشدار به مبتلایان است و دیگری توجه خاص مسئولان برای فراهم کردن شرایط درمان بیماران را می طلبد.
مرجع : جام جم
