استفراغ چه زماني خطرناک مي‌شود؟
براساس تعاريف علمي، استفراغ خروج با فشار محتويات درون معده از راه دهان و گاهي از راه بيني به بيرون است که اين مي‌تواند غذاي خورده شده يا ساير مواد داخل دستگاه گوارش مثل زردآب (صفرا) باشد. همچنين ممکن است به دلايل ديگري مثل بارداري، خوردن غذاي فاسد، واکنش مغز به علت وجود تومور و استرس عصبي اتفاق بيفتد. تهوع حالتي است که پيش از استفراغ در بيمار ايجاد مي‌شود. البته تهوع و استفراغ هر کدام مي‌تواند به‌طور مستقل رخ دهد، اما معمولا با يکديگر مرتبطند. به‌طور کلي، تهوع منجر به ايجاد استفراغ مي‌شود و با رنگ‌پريدگي، تعريق و احساس گرگرفتگي بروز مي‌کند. همچنين آروغ زدن، انقباض مکرر عضلات ديافراگم و ديواره شکم است که اغلب به استفراغ منجر مي‌شود يا مي‌تواند با استفراغ همراه باشد.
اشتباه نگيريد
استفراغ با قي‌کردن (برگشت غذا) که غذاي هضم شده از راه مري به دهان برمي‌گردد، اما بدون فشار است و منجر به جهيدن به بيرون نمي‌شود، فرق دارد. در عين حال تهوع و استفراغ يک واکنش محافظتي در پاسخ به عوامل متعددي هستند که طيف وسيعي از اختلالات خوش‌خيمي تا شرايط اورژانسي را شامل مي‌شود.
چرا استفراغ مي‌کنيم
استفراغ به‌دلايل مختلف اتفاق مي‌افتد. از جمله علت‌هاي مرکزي بروز استفراغ مي‌توان به حاملگي (اول صبح‌ها)، مصرف برخي داروها، عفونت‌هاي حاد به‌ويژه در بچه‌ها، اورمي، هايپرکلسمي و از علل رفلکسي به آپانديسيت، کوله سيستيت، پانکراتيت، گاستريت حاد، زخم گوارشي بلافاصله بعد از خوردن غذا، انسداد روده کوچک يا بزرگ و آشالازي (استفراغ چند ساعت بعد غذا و حاوي تکه‌هاي هضم نشده مواد غذايي) اشاره کرد. از طرفي افزايش فشار داخل مغز، مشکلات گوش، آسيب به سر، ميگرن، بيماري حرکت، بدخيمي وسيع، تصاوير و بوهاي زننده را نيز در بروز استفراغ نمي‌توان ناديده گرفت.
و اما درمان استفراغ
در صورتي که استفراغ ادامه داشته باشد، احتمال بروز عوارض خطرناکي همچون دهيدراسيون (از دست دادن آب بدن) وجود دارد. بنابراين بايد درمان را جدي بگيريد. بسياري از استفراغ‌ها به صورت حاد و خود محدودشونده هستند و علت بروز آنها به راحتي با معاينات باليني بيمار تشخيص داده مي‌شود. در حالي که تهوع مزمن و استفراغ بيشتر از يک ماه براي پزشکان يک چالش تشخيصي و درماني به حساب مي‌آيد.
البته بسياري از موارد تهوع و استفراغ نيازي به درمان ندارد و فقط بايد رژيم غذايي تغيير کند و وضعيت مايعات بدن کنترل و براساس شدت علائم، داروهاي ضد استفراغ به صورت خوراکي، تزريقي و مقعدي تجويز شود. گاهي هم داروها تخصصي تر است که بيمار براي جلوگيري از تهوع و استفراغ ناشي از شيمي‌درماني و راديوتراپي بايد آنها را مصرف کند، اما نکته مهم اينجاست که در صورت بروز تهوع و استفراغ نبايد خودسرانه دارو بخوريد؛ چون اين حالت مي‌تواند نشانه بيماري خاصي باشد و دارو فقط مشکل را بدتر و عوارضي مثل گيجي ايجاد مي‌کند. استفراغ را يک موضوع بي‌اهميت ندانيد و براي بررسي علت آن و درمان اصولي به پزشک مراجعه کنيد.
