ارتباط سلامت قلب در میانسالی با سلامت مغز در سالخوردگی
به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، به گفته محققان، افراد دارای عوامل خطر بیماری قلبی و مغزی در میانسالی با احتمال بیشتری در زمینه افزایش سطح امیلوئید مواجه هستند؛ آمیلوئید پروتئین چسبناکی است که انباشت آن به ایجاد پلاک هایی در مغز و احتمالا ابتلا به آلزایمر منجر می شود.
دکتر ربکا گاتسمن محقق اصلی این مطالعه و استادیار دانشگاه پزشکی جانز هاپکینز در بالتیمور گفت: تصویر برداری با دستگاه (MRI) تجمع بیشتری از رسوب های آمیلوئید را در مغز سالمندان سیگاری ، مبتلا به فشار خون بالا، چاق و مبتلا به دیابت یا کلسترول بالا نشان می دهد.
همه این عوامل خطرساز می تواند سلامت رگ های خونی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث سخت شدن شریان ها و اختلالات دیگر شود.
به گفته گاتسمن، آمیلوئید چیزی است که ما به ظن قوی، انباشت آن را علت ابتلا به آلزایمر می دانیم .از این رو، خطر مشکلات عروق قلب در میانسالی می تواند نقش مستقیمی در ابتلا به بیماری آلزایمر داشته باشد.
براساس مطالعه صورت گرفته، وجود دو و یا سه عامل خطر در بدن ، احتمال انباشت زیاد آمیلوئید را تقریبا سه برابر کرد و حتی یکی از عوامل خطر به تنهایی احتمال رسوبات آمیلوئیدی را 88 درصد افزایش داد.
تحقیق نشان داد که چاقی عامل خطر قابل توجهی است زیرا به تنهایی احتمال افزایش رسوبات آمیلوئیدی در مراحل بعدی زندگی فرد را دو برابر می کند.
گاتسمن و همکاران وی داده های مربوط به تقریبا 350 نفر را بررسی کردند. در ابتدای مطالعه میانگین سنی شرکت کنندگان 52 سال بود و سلامت قلب آنها از سال 1987 به عنوان بخشی از مطالعه مستمر پیگیری شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه 60 درصد زن و 43 درصد سیاه پوست بودند و میانگین زمان پیگیری مطالعه تقریبا 24 سال بود.
شرکت کنندگان ابتدای این مطالعه به زوال عقل مبتلا نبودند، حدود دو دهه بعد آنها برای بررسی نشانه هایی از انباشت آمیلوئید تحت اسکن مغز قرار گرفتند.
محققان بین عوامل خطر قلب و آمیلوئید مغز یک ارتباط یافتند که این ارتباط فارغ از نژاد و یا عوامل خطرساز ژنتیکی شناخته شده در بیماران آلزایمری بود.
براساس نتایج تحقیق، عوامل خطرساز قلبی که در سالخوردگی به طور ناگهانی بروز پیدا کردند، با تجمع رسوبات آمیلوئید در مغز ارتباط نداشتند.
به گفته دکتر گاتسمن، فعالیت هایی که انسان در میانسالی انجام می دهد و نه آنچه در آینده رخ می دهد، عاملی است که در خصوص احتمال افزایش آمیلوئید در سالخوردگی تاثیرگذار است.
این مطالعه رابطه علت و معلول را در این زمینه نشان نمی دهد اما تئوری های متعددی وجود دارد که نشان می دهد چرا وضعیت سلامت رگ های خونی می تواند با ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط داشته باشد.
به گفته محققان، یکی از فرضیات این است که خون و مایع نخاع حاوی آمیلوئید است و برخی تصور می کنند که رگ های خونی ناسالم به آمیلوئید اجازه می دهد از جریان خون به بیرون نشت کند و به درون بافت مغز وارد شود.
بر این اساس، افرادی که در پی حفظ سلامت مغز خود هستند، باید از سلامت قلب خود مراقبت کنند و اساسا پیگیری سلامتی نباید به دوران سالخوردگی محدود شود، بلکه این ماموریتی در تمام طول عمر است.
این یافته ها 11 آوریل در مجله Journal of the American Medical Association منتشر شد.
مترجم:محمدعلی صنایعی- ايرنا
دکتر ربکا گاتسمن محقق اصلی این مطالعه و استادیار دانشگاه پزشکی جانز هاپکینز در بالتیمور گفت: تصویر برداری با دستگاه (MRI) تجمع بیشتری از رسوب های آمیلوئید را در مغز سالمندان سیگاری ، مبتلا به فشار خون بالا، چاق و مبتلا به دیابت یا کلسترول بالا نشان می دهد.
همه این عوامل خطرساز می تواند سلامت رگ های خونی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث سخت شدن شریان ها و اختلالات دیگر شود.
به گفته گاتسمن، آمیلوئید چیزی است که ما به ظن قوی، انباشت آن را علت ابتلا به آلزایمر می دانیم .از این رو، خطر مشکلات عروق قلب در میانسالی می تواند نقش مستقیمی در ابتلا به بیماری آلزایمر داشته باشد.
براساس مطالعه صورت گرفته، وجود دو و یا سه عامل خطر در بدن ، احتمال انباشت زیاد آمیلوئید را تقریبا سه برابر کرد و حتی یکی از عوامل خطر به تنهایی احتمال رسوبات آمیلوئیدی را 88 درصد افزایش داد.
تحقیق نشان داد که چاقی عامل خطر قابل توجهی است زیرا به تنهایی احتمال افزایش رسوبات آمیلوئیدی در مراحل بعدی زندگی فرد را دو برابر می کند.
گاتسمن و همکاران وی داده های مربوط به تقریبا 350 نفر را بررسی کردند. در ابتدای مطالعه میانگین سنی شرکت کنندگان 52 سال بود و سلامت قلب آنها از سال 1987 به عنوان بخشی از مطالعه مستمر پیگیری شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه 60 درصد زن و 43 درصد سیاه پوست بودند و میانگین زمان پیگیری مطالعه تقریبا 24 سال بود.
شرکت کنندگان ابتدای این مطالعه به زوال عقل مبتلا نبودند، حدود دو دهه بعد آنها برای بررسی نشانه هایی از انباشت آمیلوئید تحت اسکن مغز قرار گرفتند.
محققان بین عوامل خطر قلب و آمیلوئید مغز یک ارتباط یافتند که این ارتباط فارغ از نژاد و یا عوامل خطرساز ژنتیکی شناخته شده در بیماران آلزایمری بود.
براساس نتایج تحقیق، عوامل خطرساز قلبی که در سالخوردگی به طور ناگهانی بروز پیدا کردند، با تجمع رسوبات آمیلوئید در مغز ارتباط نداشتند.
به گفته دکتر گاتسمن، فعالیت هایی که انسان در میانسالی انجام می دهد و نه آنچه در آینده رخ می دهد، عاملی است که در خصوص احتمال افزایش آمیلوئید در سالخوردگی تاثیرگذار است.
این مطالعه رابطه علت و معلول را در این زمینه نشان نمی دهد اما تئوری های متعددی وجود دارد که نشان می دهد چرا وضعیت سلامت رگ های خونی می تواند با ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط داشته باشد.
به گفته محققان، یکی از فرضیات این است که خون و مایع نخاع حاوی آمیلوئید است و برخی تصور می کنند که رگ های خونی ناسالم به آمیلوئید اجازه می دهد از جریان خون به بیرون نشت کند و به درون بافت مغز وارد شود.
بر این اساس، افرادی که در پی حفظ سلامت مغز خود هستند، باید از سلامت قلب خود مراقبت کنند و اساسا پیگیری سلامتی نباید به دوران سالخوردگی محدود شود، بلکه این ماموریتی در تمام طول عمر است.
این یافته ها 11 آوریل در مجله Journal of the American Medical Association منتشر شد.
مترجم:محمدعلی صنایعی- ايرنا
