کدام افراد قابل اعتماد ترند؟

 

پیروی از احساس و غریزه به عنوان یکی از عرصه‌های تحقیقات روانشناسی پیش از این کمتر مورد توجه قرار گرفته بود. این امر تا اندازه‌ای به دلیل ماهیت مبهم و دشواری تشخیص احساسات درونی در آزمایش‌های تجربی است.

 

در روانشناسی، غریزه به عنوان توانایی درک غیرآگاهانه و درونی برخی چیزهاست که اغلب بدون دلیل خاصی رخ می‌دهد.

 

همه ما تا اندازه‌ای به غریزه خود اجازه می‌دهیم که ما را به پیش ببرد. برای بیشتر مردم پیش آمده که گاهی در حین رانندگی، در افکار خود غرق شده و بدون این که واقعا مسیر سفر خود را انتخاب کرده باشند، خود به خود به سمت مقصد مورد نظرشان پیش رفته‌اند. این به نوعی پردازش و کنترل فعالیت مغز است بدون این که بخش خودآگاه ما درگیر باشد.

 

این تحقیق بر روی بیش از 100 شرکت‌کننده انجام شد. تمام آنها ابتدا پرسشنامه‌ای را پر کردند که نشان می‌داد تا چه اندازه به غریزه خود تکیه می‌کنند. بعد از آن آزمایش شروع شد. در مرحله اول از آنها خواسته شد که درباره یک موقعیت اداری تخیلی مطلبی را بخوانند. در این داستان تخیلی آنها در یک موقعیت مرتکب عمل ناشایستی شده و از لحاظ اخلاقی سرزنش می‌شدند.

 

تحقیقات قبلی نشان داده بود که وقتی افراد باور کنند کار غیراخلاقی انجام داده‌اند، غریزه آنها این طور به آنها القا می‌کند که دچار ناپاکی شده‌اند و افراد متعاقب آن تصمیم می‌گیرند که از لحاظ فیزیکی خودشان را تمیز کنند.

 

برای بررسی تئوری مورد آزمایش مبنی بر این که فعالیت‌های غیراخلاقی به شدت افرادی که از غریزه خود پیروی می‌کنند را زده می‌کند، یک آزمایش دیگر انجام شد. محققان بررسی کردند که شرکت‌کننده‌ها مدت کوتاهی بعد از خواندن داستان چه اندازه حاضرند برای خرید صابون دستشویی هزینه کند.

 

تئوری درست بود. شرکت‌کننده‌هایی که بیشتر از سایرین از غریزه خود تبعیت می‌کردند برای پرداخت پول بیشتر برای مایع دستشویی تمایل بیششتری از خود نشان می‌دادند.

 

در آزمایش بعدی شرکت‌کننده‌ها در تست آی‌کیو شرکت کردند. به آنها گفته شد که 10 درصد از آنها احتمالا برنده یک بلیت لاتاری خواهند بود. تست هوش ساختگی بود و پاسخ تست‌ها به گونه‌ای در مقابل آنها قرار داده شد که افراد می‌توانستند تقلب کنند.

 

محققان با این آزمایش این نکته را بررسی کردند که آیا افرادی که غریزی‌تر عمل می‌کنند، در انجام تست آی‌کیو کمتر تقلب می‌کنند یا خیر.

 

به طور کلی 23 درصد از شرکت‌کننده‌ها تقلب کردند اما میزان تقلب در بین شرکت‌کننده‌هایی که از غریزه‌شان تبعیت می‌کردند بسیار کمتر بود.

 

این آزمایش نشان می‌دهد افرادی که از احساس درونی خود پیروی می‌کنند بعد از یک دوره تفکر درباره ارتکاب به یک عمل غیراخلاقی، تمایل کمتری برای تقلب کردن از خود نشان می‌دهند.