سواد سلامت و محیط زیست
روز جهانی حیوانات
دکتر برهان ولدبیگی
متاسفانه در دهه‌ها بعد هنوز حال و روز حیات وحش بدتر از نیمه نخست قرن بیستم میلادی است و وضع انقراض گونه‌ها و کاهش تعداد آن‌ها، بدتر از هر زمانی در گذر حیات بشر است.
متاسفانه "انسان خردمند"، همچنان نسبت به بقیه جانداران برای خودش برتری قائل است. کره زمین را تنها متعلق به خودش می داند و بر این باور است که اجازه هرگونه تغییری در آن را دارد.
حتی اگر این تغییر به قیمت جان و زندگی دیگر جانداران زمین تمام شود یا حتی اگر گونه خود انسان را هم در خطر انقراض قرار دهد.او کماکان و با اعتماد به نفس فراوان می‌رود و چهره زمین را متفاوت می‌کند.
با این حال و علیرغم آنکه خیلی چیزها از دست رفته اند، اما اگر بخواهیم ،هنوز فرصت باقی است تا بسیاری را حفظ کرد و بازگرداند یکی از راه‌ههای کسب آرامش، خوشبختی و مقابله با افسردگی، اندوه یا سوگواری، گردش در دل طبیعت است.
چند دقیقه پیاده‌روی در یک دشت یا جنگل، کوهنوردی یا صرف تماشای پرنده‌ها و پروانه ها یا گوش سپردن به آواز پرندگان صدای گذر آب، می‌تواند آرامشی گسترده برای انسان به همراه داشته باشد.
آنچه پژوهشگران در مورد آینده به ما می گویند تصویری چشم‌نواز نیست، اما راه برای تغییر هنوز باز است، هرچند زمان برای عمل به تغییر بسیار کوتاه می باشد.
مهم آن است که دیدگاه انسان نسبت به طبیعت تغییر کند و قبول کند که صاحب و ارباب بقیه جانداران زمین نیست. باید قبول کرد که انسان بخشی از طبیعت است و بدون طبیعت سالم، برای او نیز سلامت، سعادت و خوشبختی در کار نخواهد بود.
گام نخست هم به‌معنای واقعی کلمه، کفش پوشیدن و بیرون رفتن است: به کجا ؟ به نزدیک‌ترین طبیعت در نزدیک خود برویم. قدم بزنیم. نفس‌های عمیق بکشیم. نگاه کنیم چقدر زندگی زیباست.شاید از حیات وحش هم جانوری جذاب و زیبا دیدیم.
شاید آرام‌تر برگشتیم و تصمیم گرفتیم که زندگی را با طبیعت کنجکاوی‌برانگیز و سرزنده‌اش، دوست داشته باشیم. یادمان باشد که با "طبیعت سالم" "ما هم سالم" هستیم.
