جای خالی روانشناسی در ورزش
دکتر بهروز شهسواری
بعبارتی هر سر مربی از دیدگاه خودش ؛ در شرایط ها و موقعیت های مختلف؛ به اتفاقات پیرامونش را مشاهده می کند ؛ و نسبت به تفکرات و تجربیات گذشته خویش تصمیم گیری می نمایند.
زمانی که در کوران مسابقات تیمی چندین باربا شکست روبرو می شود شرایط بحرانی و سختی را تجربه می کند. و کادرمربیان هیچ راهی برای عبور از این بحران نمی یابد. وهرچه بیشتر تلاش می کند تا تصمیماتی بهتر و دقیق تری بگیرند بازهم نمی توانند نتایج مطلوبی بدست بیاورند.
سوالی که پیش می آید این است که چرا در این موقعیت کادر فنی نمی تواند راه کاری جدید و تفکری خلاقانه بیابند؛ تا بتوانند از این مرحله بسلامت عبورکنند؟
هرچند که دراین مواقع دلایل بسیار می تواند نقش داشته باشد؛ از مشکلات مدیریتی ؛ مشکلات مالی؛ اقتدار و قدرت کادرفنی ؛ بازیکن سالاری؛عدم انسجام تیمی ؛ سوءاستفاده برخی افراد سودجو در بین بازیکنان در امر شرط بندی؛ عدم اعتماد بازیکنان به کادر مربیان ؛ عدم همبستگی بین اعضای کادر فنی ؛ کم کاری بازیکنان کلیدی برای حفظ سلامتی خویش ؛ خطر سقوط تیم ؛ منابع انسانی همانند تدارکات و ماساژور؛ کادر پزشکی که هریک از موارد ذکر شده می تواند به نوعی در این اتفاق نقشی را داشته باشد و همچنین موارد بسیاری دیگر.....
دکتر بهروز شهسواری اضافه میکند همه موارد ذکر شده در اوایل فصل که کادر فنی تیم را خودشان (تشکیل) می بندند و نفرات لازم را به تیم اضافه می کنند ؛ معمولا با چنین موضوعات خاصی روبرو نیستند که حتی برخی از مواقع تیم های فوتبال تا ۱۰ الی ۱۵ بازیکن جدید را به تیم اضافه می کنند ودرشرایط نسبتا مساعدی وارد رقابت ها می شوند و هیچ یک از مشکلات ذکر شده وجود ندارد.
آیا به نظر شما ؛ کادرفنی یا سرمربی با همان سطح تفکر و آگاهی که چنین چالشی را ایجاد کرده است می تواند با همان سطح تفکر و آگاهی ازاین چالش عبور نماید؟ مسلما هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد؛ مگراینکه استراتژی هوشمندانه و اقدامات جدیدی صورت گیرد تا اتفاقات جدیدی رخ دهد وهمه ی نتایج را تغییر دهد.
مثال: ماشینی است که بیشتر از ۱۰۰کیلومتر در ساعت نمی توان با آن رانندگی کرد؛ آیا جسارت و شجاعت ؛ رانندگی با سرعت ۱۵۰کیلومتر بر ساعت را با آن ماشین دارید و ریسک و خطرات احتمالی را به جان می خرید. تا درپایان کار؛ تمامی معادلات بهم خورد ه تا نتایج جدیدی رخ دهد. ریسک همانند: کنار گذاشتن بهترین بازیکنان تیم به دلیل کم کاری عدم استفاده ازتمام پتانسیل خویش؛ استفاده از بازیکنان تیم امید ؛ استفاده استراتژی و تاکتیک جدید و تغییر مکان تمرینات ؛ استفاده از نظر تمام بازیکنان تیم ؛ ایجاد حس تعهد بازیکنان نسبت به باشگاه خویش ؛ مهم ترین نکته پذیرش انتقادات و پیشنهادات دیگران؛ و موارد بسیاری دیگر...
آیا به نظرشما تمامی موارد ذکر شده می تواند به چنین تیم هایی کمک شایانی نماید و یا در این مواقع نقش یک روانشناس ورزشی چقدر می تواند در بهبود وضعیت تیم مفید واقع شود؟ متاسفانه در اغلب تیم های فوتبال لیگ برتر و حتی لیگ آزادگان هیچ روانشناس ورزشی فعالیت ندارد. چرا؟؟؟
