نظارت بر محیط زیست با کمک شبکه‌های عصبی

نواحی طبیعی محیط زیست در بسیاری از نقاط جهان، زیر نظر دولت‌ها هستند تا بدین ترتیب، از اکوسیستم‌های خاص، جنگل‌ها و پارک‌های طبیعی محافظت شود. در هر حال، این نواحی معمولا قسمت‌های گسترده‌ای از زمین را در بر می‌گیرند و همین موضوع، نظارت بر آنها را دشوار می‌سازد. پژوهشگران در این پروژه تلاش کردند تا روش نظارتی جدیدی ارائه دهند که به کار کمتری نیاز دارد.

پژوهشگران در ابتدای کار خود، به این نکته اشاره کردند که بیشتر محیط‌های طبیعی، صدای خاصی دارند. در هر یک از این محیط‌ها، پرندگان خاصی زندگی می‌کنند و آواز متفاوتی دارند. همچنین صدای درختان هر محیط هنگام وزش باد و صدای حشرات آنها با یکدیگر متفاوت است.

پژوهشگران به این موضوع نیز اشاره کردند که صداهای یک محیط با توجه به زمان‌های متفاوت یک روز تغییر می‌کنند. آنها همه این عوامل موثر را به رایانه‌ای منتقل کردند که الگوریتم‌های یادگیری ماشینی روی آن اجرا می‌شوند و امکان یادگیری صداهای عادی هر ناحیه را فراهم می‌کنند.

پژوهشگران در آزمایش‌های خود دریافتند که سیستم آنها، دقت کافی را دارد و می‌توان از آن در محیط‌های بسیاری استفاده کرد و آن را برای اهداف گسترده‌ای از جمله فعالیت‌های غیر قانونی به کار گرفت.

این پژوهش، در مجله "Proceedings of the National Academy of Sciences" به چاپ رسید.