علائم هیستری، بیماری که عاشق خانم هاست!

بیماری هیستری چیست؟
هیستریا مفهومی است که برای توصیف حالات شدید احساسی استفاده می شود اما یک تشخیص رایج پزشکی است. هیستریا  اغلب برای شرح رفتار احساسی فرد استفاده می شود و یک نوع از دست دادن کنترل به نظر می رسد.

وقتی فردی در وضیعت خاص به طرز نامناسب احساساتی رفتار کند، بعنوان فرد هیستری شناخته می شود. در دوره ویکتوریا این اصطلاح به کسانی که دارای یک سری علائم که در زنان شایع تر بود نسبت داده می شد.

امروزه کسانی که دارای علائم هیجانی هستند ممکن است به عنوان افرادی با اختلال تجزیه هویت یا اختلال علائم جسمی یا هویت پریشی نیز شناخته شوند. هیستری همچنین می تواند برای توصیف وضعیتی که در آن فرد، حالت فیزیکی ای را بر مبنای اختلالات و مشکلات روانی تجربه می کند هم استفاده شود.


تاریخچه هیستری
هیستری از واژه یونانی hystera معادل uterus به معنای رحم برگرفته شده است و به نظر می‌رسد برای اولین بار سقراط آن را استفاده کرده است. این بیماری عصبی در گذشته در زنان تشخیص داده می‌شده است. نشانه‌های بیماری در هر شخص منحصر به فرد است، اما همواره بر جسم و ذهن بیمار تاثیر می‌گذارد. برخی از نشانه‌های بارز آن، تنگی نفس، درد در شکم، انقباض و فلج عضلانی، غش کردن، اضطراب، شرمندگی زیاد و رفتار‌های غیر معمول هستند.

افلاطون رحم را مانند یک جاندار توصیف کرده است که در بدن زنان حرکت می‌کند و با حرکت آن، این نشانه‌ها ظاهر می‌شوند. این فرضیه برای مدت‌ها مورد قبول همگان قرار داشت. یافته‌های باستان شناسی در مصر نشان داده است که بر روی یک پاپیروس متعلق به ۱۹۰۰ سال پیش از میلاد، به درمان‌هایی برای بازگرداندن "رحم سرگردان" به محل اصلی خود در بدن اشاره شده است. پس از افلاطون، فیزیکدانی به نام جالینوس، که شناخت بیشتری از آناتومی بدن داشت، نظریه سرگردانی رحم در بدن را رد کرد. اگرچه دلایل پزشکی برای بروز علایم هیستری برای قرن‌ها نامعلوم بود.

در اواخر قرن هیجدهم میلادی، هیستری به عنوان یک اختلال روانی شناخته شد. نورولوژیست فرانسوی جین مارتین چارکات با استفاده از هیپنوتیسم زنان مبتلا به این اختلال را درمان می‌کرد. البته او هیستری را مختص به زنان نمی‌دانست و در سمینار‌های علمی، نشانه‌های هیستری در زنان و مردان را بازگو می‌کرد. در سال ۱۹۸۵ زیگموند فروید، فیلسوف و روان شناس اتریشی، که با چارکات همکاری می‌کرد، ریشه این اختلال را در ضمیر ناخودآگاه افراد تشخیص داد. او باور داشت هنگامی که خاطرات فرد به قدری دردناک یا شرم آور باشند که او قادر به بیان کردن آن نباشد، آن‌ها به صورت نشانه‌های جسمی ظهور می‌کنند.

فروید آن را "هیستری تبدیلی" نامید و ادعا کرد که هیپنوتیزم و گفتگوی صمیمانه با بیمار موجب بهبود او می‌شود. فروید بیمار جوانی به نام "آنا او" داشت که نشانه‌های هیستری را از خود نشان می‌داد. در جلسات درمانی، آنا متوجه شد که صحبت کردن پیرامون مشکلاتش با درمانگر باعث بهبود حالات او می‌شود و آن را "گفتگو درمانی" نامیدند.

یکی از بیماران کارل گوستاو يونگ، فیلسوف بزرگ سوئیسی، نیز زن جوانی به نام "سابینا اسپیلرین" بود که از این اختلال رنج می‌برد. فروید و یونگ بر روی سابینا مطالعات فراوانی انجام دادند که موجب گسترش تئوری آنان شد و موجب شد کتاب‌هایی در این زمینه تالیف کنند. سابینا با انجام مطالعات و روان درمانی شخصی، توانست بهبود یابد. از سال ۱۹۰۰ به بعد واژه هیستری از دایره واژگان پزشکی خارج شد، اما همچنان در بین عموم رواج داشت. بسیاری از فعالین حقوق زن و نویسندگان در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به استفاده از این واژه انتقاد داشتند.

در سال ۱۹۸۰ انجمن روانپزشکان امریکا، بیماری "عصبی هیستریک، نوع تبدیلی" را به "اختلال تبدیلی" تغییر نام دادند. در نشریه DSM-۵، علائمی که تحت عنوان بیماری هیستری قرار می‌گرفتند، را با عنوان اختلال علائم جسمانی (somatic symptom disorder) شناخته و طبقه بندی کرده است.


تعریف
احساس تغییر یا محدود شدن غیرارادی در عملکرد فیزیکی یا حسی بدن در اثر یک تعارض یا مشکل روان‌ شناختی را هیستری گوییم. اولین بار فروید در مورد هیستری و درمان آن بحث کرد و روانکاوی را برای درمان آن ابداع نمود.


نمونه اختلالاتی که در گذشته به عنوان هیستری شناخته می شدند:
امروزه علم روانشناسی نمونه های مختلف اختلالات را که در گذشته به عنوان هیستری شناخته می شدند شناسایی کرده است که تعدادی از آن ها عبارتند از:

اختلال تجزیه هویتی
اختلال علائم جسمی
اختلالات تجزیه ای

اختلالات تجزیه ای:
اختلالاتی روانی هستند که در ذهن بیمار تجزیه و گسستی به وجود می آید که بر هوشیاری و هویت و خاطرات او نیز تاثیر می گذارد. این نوع اختلالات شامل فوگای تجزیه (نوعی فراموشی که فرد گذشته یا هویت فردی خود را به یاد نمیاورد)، اختلالات تجزیه هویتی (چند شخصیتی بودن) و تجزیه فراموشی ( که فرد ارکان بسیار مهم زندگی که به راحتی از یاد نمی روند را فراموش می کند که معمولا بر اثر ضربه روحی شدید ایجاد می شود)

اختلال علائم جسمی:
در آپدیت اخیر DSM، علایم DSM_5 تحت چتر هیستریا قرار می گیرند که اکنون به اختلال علائم جسمی معروف هستند. چندین وضعیت مرتبط وجود دارد که عبارتند از:

اختلال بیماری اضطراب
اختلال تبدیلی (نابینایی، فلج شدن و . . .)
عوامل روانی که روی وضعیت پزشکی و سلامتی تاثیر گذارند
اختلال وهمی ( وقتی فرد به خود بیماری روانی ای را تلقین می کند )
علائم جسمی و اختلالات نامشخص شده ی دیگری از این قبیل

اختلال علائم جسمی؛ متمرکز شده بر علائم فیزیکی بدن است مثل ضعف، درد یا نفس تنگی.
این علائم باعث استرس و مشکلات در انجام عملیات های معمولی می شود و نیاز به ذکر است که این اختلال درباره تظاهر به بیماری صدق نمی کند؛ چه فرد بیمار باشد و چه نباشد وی باور دارد که بیمار است.

علائم بیماری هیستری
علائم بیماری هیستری شامل فلج شدن قسمتی از بدن، توهم و عصبی بودن است.
علائم کمتر شایع دیگر نیز عبارت هستند از:
 

بی حس شدن اندام ها
مور مور شدن
گزگز کردن
نفس تنگی
اضطراب
غش کردن
عصبی بودن
بی خوابی
زودرنجی
آشفتگی
نابینایی و مشکلات بینایی
مشکل بلعیدن
عدم تعادل


انواع هیستری
هیستری دو نوع دارد:
1. هیستری تبدیلی
2. هیستری تجزیه ای

هیستری تبدیلی
در ارتباط با هیستری تبدیلی، پنج عامل را باید در نظر گرفت:
1. کارکرد جسمانی از بین می‌ رود یا تغییر می ‌یابد.
2. نشانه را نمی‌توان با شرایط جسمانی یا عصب‌شناختی معلوم، تبیین کرد.
3. شواهد قاطعی وجود دارد که عوامل روان‌شناختی با نشانه های اختلال در ارتباط هستند و قبل از علایم اتفاق افتاده اند.
4. بیمار اغلب اما نه همیشه، نسبت به صدمه جسمانی بی‌تفاوت است. به‌ویژه آنکه، بیمار احساس اضطراب نمی‌کند.
5. نشانه‌ها تحت کنترل ارادی نیستند.


هیستری تجزیه ای
علایم اصلی هیستری تجزیه ای عبارتند از:
1. فراموشی
2. گریز
3. راه رفتن در خواب
4. تعدد شخصیت
این نوع اختلالات معمولا شامل اختلال در ساختار شخصیت و حافظه است؛ این نوع نابهنجاری‌ها بسیار نادرتر از سایر بیماری‌های نوروز هستند، اما به علت چشمگیر بودن علایم آنها، مورد توجه مردم و به‌ویژه رسانه‌های گروهی قرار می‌گیرند.
 

علل ابتلا به بیماری هیستری
افراد مبتلا، اغلب تعارضات عمیق درون روانی دارند. علل این بیماری بسیار پیچیده و برخاسته از وضعیت و تعارض های روانی است. هیچ گونه نقص یا اختلالی در سیستم عصبی توجیه کننده وضعیت فلج یا نابینایی بیمار نیست و با مداخلات پزشکی هیچ تغییری در وضعیت بیمار حاصل نمی شود.

افراد بیمار در تجربه عمیق هیجانات خود مشکل دارند و به جای نشان دادن هیجانات خود تعارضات و خشم خود را به شکل علائم جسمانی نشان می دهند. آنها ممکن است هیچ نوع ناراحتی و یا علائم استرس نسبت به یک موضوع دردناک نشان ندهند و اغلب اضطراب و استرس خود را سرکوب کنند، اما هیجان به صورت فلجی در پاها بروز کند.

افزایش ابتلا به بیماری هیستری با خوردن زیاد شکلات
خوردن بیش از اندازه شکلات برای زنان خطرناک بوده و خطر بیماری هیستری را افزایش می دهد. همان طور که خوردن بیش از اندازه شکلات خطرناک است، نخوردن آن نیز می تواند به بروز علائم این بیماری منجر شود.

تفاوت بیماری هیستری و تمارض
هیستری با تمارض(تظاهر به بیماری کردن) فرق دارد زیرا شخص هیستریک علائم بیماری ها را واقعا و بدون آن که خود بخواهد تقلید می کند، اما شخص تمارض کننده، به دلایل مختلف بیماری را تقلید می کند.

هیستری در خانم های جوان شایع تر است
هیستری نوعی اختلالی عصبی است که علایم فیزیکی و روانی آن در زنان دو برابر مردان است. زنان مبتلا به هیستری معمولا برونگرا و خودنما هستند مردان مبتلا به هیستری درونگرا و غیر اجتماعی هستند.

این اختلال در تمام سنین یعنی از کودکی تا کهنسالی دیده می شود و آغاز این بیماری در دوره نوجوانی یا اوایل بزرگسالی است قبل از 10 سالگی و پس از 35 سالگی نادر است. این اختلال بیشتر در افراد کم سواد و طبقات اقتصادی پایین و روستاییان و افراد نظامی بیشتر دیده می شود.


درمان بیماری هیستری
۱. درمان اصلی روانکاوی است تا تکانه ناخودآگاه تحلیل شود.
۲. رواندرمانی برای حل اختلافات خانوادگی موثر است.
۳. اگر علایم شدید باشد داروها موثر خواهند بود

هیپنوتیزم
هیپنوتیزم از اولین درمان هایی است که برای این بیماری استفاده می شود ولی بعد ها این درمان تغییراتی کرد.

کنترل استرس
بیماری هیستری به صورت ناخودآگاه ارتباط بسیار زیادی با استرس و اضطراب دارد و بر اثر تنش های روانی شدت می یابد. بسیاری افراد مبتلا در کنترل و کاهش استرس خود درمانده می مانند به همین دلیل باید بیماری خود را به صورت حرفه ای درمان کنند.

روانکاوی
در درمان روانکاوی، روانکاو به بررسی گذشته فرد می پردازد و با روان درمانی علائم و نشانه ها از بین می رود. بهترین تکنیک روان درمانی برای این قبیل افراد استفاده از فن روان تحلیلی است که از آن طریق در موقعیت ها و زوایای مختلف از بیمار و رفتارهای او فیلم گرفته میشود سپس بیمار به همراه روانشناس خود به تماشای فیلم مینشیند و روانشناس به آنالیز رفتارها و علایم هشداردهنده ی بیمار میپردازد.

دارو درمانی
اختلال شخصیت هیستریک نیز مانند سایر اختلالات روانی قبل از هر نوع تجویز دارویی باید از طریق روان درمانی بررسی و درمان شود. اگر درمان روان شناختی جواب گوی مشکل فرد نباشد و اختلال فرد با سایر اختلالات روانی هم چون اضطراب ،شیدایی،افسردگی و...همراه باشد در این حالت پزشک قرص های ضداضطراب و افسردگی برای مهار رفتارهای تنشی فرد تجویز می کند.

درمان های دیگر
برای از بین رفتن علائم و نشانه ها درمان های دیگری مانند طرحواره درمانی و درمان های شناختی رفتاری به کار برده می شود.