مديريت احساسات کودکان، چالش بزرگ والدين مطلقه
يکي از مهم ترين چالش هاي افراد طلاق گرفته اين است که چگونه موضوع جدايي شان را به فرزندان بگويند و سوالات و شبهات آنان را چطور پاسخ گو باشند و در واقع چطور احساسات آنان را مديريت کنند؟ اگر از همسرتان جدا شديد و اکنون نمي دانيد چگونه بايد فرزندانتان را در جريان اين موضوع قرار دهيد نکاتي که در ادامه بيان مي شود مي تواند تا حدودي به شما کمک کند:* والدين بايد به ياد داشته باشند که الگوهاي فرزندانشان هستند و فرزندان صداي رفتار آنها را بيشتر از صداي گفتارشان مي شنوند بنابراين اولين نکته در مواجهه با اين موضوع اين است که به خاطر بسپارند صداقت، اولين اصلي است که در اين زمينه بايد رعايت شود.
بچه ها لازم است حقيقت را از والدين بشنوند. بايد احساسات فرزندانتان را بشنويد و به هيچ عنوان نبايد به احساساتي که فرزندان نسبت به موضوع جدايي دارند بي توجه باشيد، پذيرش احساسات فرزندان و همدلي کردن با آنها بخش مهمي از اين جريان است.
* بايد آن ها موضوع جدايي را بدون شاخ و برگ اضافي بدانند و دروغ و خيال بافي هم در کار نباشد. به بچه ها بگوييد که از هم جدا شده ايد و علت آن چه بوده است البته لزومي ندارد که جزئيات خصوصي روابط خود را بازگو کنيد.
* والدين بايد بدانند که در ميان گذاشتن اين موضوع با بچه ها نياز به زمان و تکرار دارد والدين اغلب تصور مي کنند بايد درد و رنج ناشي از جدايي را از کودکان پنهان کنند، برخي از والدين معتقدند که با اين شيوه، از وارد آمدن صدمه به بچه ها و ناراحتي آن ها جلوگيري مي کنند در صورتي که شايد اين بدترين انتخاب باشد چرا که بچه ها مي دانند که مشکلاتي وجود دارد بنابراين با سکوت درباره اين موضوع در واقع به آن ها مي گوييد که دروغ گو هستيد و نمي توان به شما اعتماد کرد.
* بچه ها حتي در سنين کودکي نيز اغلب تشخيص مي دهند که در خانواده آن ها چه مي گذرد؛ هرچند زبان بازگوکردن نداشته باشند يا تجربه کافي براي بررسي و سوال کردن نداشته باشند. آنها ممکن است ناراحت باشند اما نمي توانند ناراحتي خود را در قالب کلمات بيان کنند آن چه که آن ها مي فهمند خشم، فقدان و نبود عشق است. آن چه نمي فهمند آن است که چرا اين اتفاق افتاده است اما اين که آن ها نمي توانند حرفي بزنند، به اين معنا نيست که متوجه مشکل نمي شوند و آن را احساس نمي کنند. توجه به موارد گفته شده باعث مي شود که بچه ها احساس کنند ناديده گرفته نمي شوند اغلب بچه ها در برابر کسي که به احساساتشان توجه نکند يا در برابر کسي که درباره احساساتشان سوالي نکند جبهه گيري مي کنند.
* گفتن واقعيت سبب مي شود که بچه ها خودشان را باعث يا عامل نهايي طلاق والدين ندانند چون گاهي اوقات آن ها تصور مي کنند که اگر به گونه اي ديگر رفتار مي کردند والدين شان از يکديگر جدا نمي شدند. والدين بايد تاکيد کنند که هيچ يک از مسائلي که رخ داده است تقصير کودکان نيست و آن ها مسئول نيستند.
* به آنها بگوييد و تاکيد کنيد اگرچه با هم زندگي نمي کنيد ولي براي هميشه والدين آنها مي مانيد.
* والدين بعد از جدايي معمولا سعي مي کنند که اين موضوع را از اولياي مدرسه پنهان کنند، اما لازم است مسئولان مدرسه بدانند که در زندگي فرزند شما چه مي گذرد، والدين ممکن است احساس کنند که با مخفي نگه داشتن اين مطلب، از بچه هاي خودشان در مقابل سردرگمي و کنايه هاي ديگران محافظت مي کنند ولي در عوض با اين کار اوضاع را براي آنها بدتر مي کنند.
* توجه داشته باشيد که درحضورفرزندانتان ازهمسرسابق خود بدگويي نکنيد چراکه در اين حالت درواقع به يکي از والدين آنها توهين کرده‌ايد و اين مسئله براي آنان ناخوشايند است. خراسان
