کورتکس بینایی بدن را زشت نشان می دهد
محققان آمریکایی در بررسیهای خود دریافتند که بیماری "اختلال تصور بدشکلی بدن" برخلاف آنچه تاکنون تصور می شد حاصل عملکردهای کورتکس بینایی است.
به گزارش مهر، اختلال تصور بدشکلی بدن (Body-image disorders) نوعی اختلال روحی است. افراد متاثر از این بیماری تصویری غیرواقعی از بدن خود دارند و خود را در مقابل آینه زشت و یا بدشکل می بینند. تاکنون تصور می شد این بیماری که اغلب نتایج رفتاری وخیمی برجای می گذارد تنها یک اختلال در سطح پردازش افکار است اما اکنون گروهی از دانشمندان کالیفرنیا در لس آنجلس کشف کردند که کورتکس بینایی این افراد حتی زمانی که آنها به اشیای غیرمتحرک نگاه می کنند اطلاعات بینایی را به روشی غیرعادی پردازش می کند. این تحقیقات به ویژه نشان می دهد که در این بیماران، در مدت پردازش عناصر بصری پیچیده ای که "قالب کلی" آن چیزی را که دیده می شود ارائه می کنند، فعالیت مغزی نسبت به سطح عادی کاهش می یابد. به طوریکه کورتکس بینایی این افراد به جای اینکه اطلاعات قالب کلی را پردازش کند به روشی بسیار فعال، هر یک از جزئیات را به صورت مجزا پردازش می کند. در نتیجه فرد تصویری اغراق آمیز را از خود می بیند. آمارها نشان می دهد که حدود 2 درصد از جمعیت جهانی از این اختلال رنج می برند که از این تعداد حدود 30 درصد از آنها از اختلال رفتار غذایی نیز متاثر هستند. این بیماری در این افراد مشکلات رفتاری، گوشه گیری اجتماعی و انجام جراحیهای پلاستیک مداوم و بیهوده را به وجود می آورد. براساس گزارش تاپ نیوز، این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند: "تاکنون تحقیقات مهمی درباره فعالیت مغزی فضاهای بینایی در این بیماران انجام نشده بود. نتایج بررسیهای ما نشان می دهد که این بیماران از عملکرد غیرعادی پردازش بینایی کلی رنج می برند. این درحالی است که روانشناسان معتقدند افراد دارای مشکلات بدشکلی بدن از اختلال در سطح پردازش افکار رنج می برند و در سطح کورتکس بینایی مشکلی ندارند."
به گزارش مهر، اختلال تصور بدشکلی بدن (Body-image disorders) نوعی اختلال روحی است. افراد متاثر از این بیماری تصویری غیرواقعی از بدن خود دارند و خود را در مقابل آینه زشت و یا بدشکل می بینند. تاکنون تصور می شد این بیماری که اغلب نتایج رفتاری وخیمی برجای می گذارد تنها یک اختلال در سطح پردازش افکار است اما اکنون گروهی از دانشمندان کالیفرنیا در لس آنجلس کشف کردند که کورتکس بینایی این افراد حتی زمانی که آنها به اشیای غیرمتحرک نگاه می کنند اطلاعات بینایی را به روشی غیرعادی پردازش می کند. این تحقیقات به ویژه نشان می دهد که در این بیماران، در مدت پردازش عناصر بصری پیچیده ای که "قالب کلی" آن چیزی را که دیده می شود ارائه می کنند، فعالیت مغزی نسبت به سطح عادی کاهش می یابد. به طوریکه کورتکس بینایی این افراد به جای اینکه اطلاعات قالب کلی را پردازش کند به روشی بسیار فعال، هر یک از جزئیات را به صورت مجزا پردازش می کند. در نتیجه فرد تصویری اغراق آمیز را از خود می بیند. آمارها نشان می دهد که حدود 2 درصد از جمعیت جهانی از این اختلال رنج می برند که از این تعداد حدود 30 درصد از آنها از اختلال رفتار غذایی نیز متاثر هستند. این بیماری در این افراد مشکلات رفتاری، گوشه گیری اجتماعی و انجام جراحیهای پلاستیک مداوم و بیهوده را به وجود می آورد. براساس گزارش تاپ نیوز، این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند: "تاکنون تحقیقات مهمی درباره فعالیت مغزی فضاهای بینایی در این بیماران انجام نشده بود. نتایج بررسیهای ما نشان می دهد که این بیماران از عملکرد غیرعادی پردازش بینایی کلی رنج می برند. این درحالی است که روانشناسان معتقدند افراد دارای مشکلات بدشکلی بدن از اختلال در سطح پردازش افکار رنج می برند و در سطح کورتکس بینایی مشکلی ندارند."
