تاثیر باغبانی در بهبود سلامت روان
به گزارش ساینس‌دیلی، در مطالعه‌ای که در مجله "PLOS ONE" منتشر شده است، دانشمندان دانشگاه فلوریدا دریافتند که باغبانی باعث کاهش استرس، اضطراب و افسردگی در زنان سالمی که دو بار در هفته در کلاس‌های باغبانی شرکت می‌کردند، شده است. هیچ یک از شرکت کنندگان این مطالعه پیش از این باغبانی را تجربه نکرده بودند.
چارلز گای (Charles Guy)، محقق اصلی این مطالعه می‌گوید: مطالعات گذشته نشان داده است که باغبانی می‌تواند به بهبود سلامت روان افرادی که دچار بیماری هستند، کمک کند.
مطالعه ما نشان می‌دهد که افراد سالم نیز می‌توانند از طریق باغبانی بهبود سلامت روان را تجربه کنند.
این مطالعه توسط یک تیم بین‌رشته‌ای از محققان با همکاری بخش باغبانی محیطی کالج پزشکی دانشگاه فلوریدا، مرکز هنرهای پزشکی دانشگاه فلوریدا و باغ‌های گیاه‌شناسی این دانشگاه که میزبان تمام جلسات درمانی مطالعه بود، صورت گرفت.
۳۲ زن بین ۲۶ تا ۴۹ ساله در مطالعه شرکت داشتند. همه آنها از سلامت جسمی خوبی برخوردار بودند و برای این آزمایش عواملی مانند بیماری‌های مزمن، مصرف دخانیات، سوء مصرف مواد مخدر و مصرف داروهای ضد اضطراب یا افسردگی در آنها مورد بررسی قرار گرفت. نیمی از شرکت کنندگان در جلسات باغبانی و نیمی دیگر در جلسات هنر شرکت داده شدند. هر دو گروه دو بار در هفته و در مجموع هشت بار با هم‌گروهی‌هایشان ملاقات کردند. گروه هنر به عنوان گروه شاهد برای گروه باغبانی در نظر گرفته شد.
گای توضیح می‌دهد: هم باغبانی و هم فعالیت‌های هنری شامل یادگیری، برنامه‌ریزی، خلاقیت و حرکت بدنی هستند و هر دو به صورت درمانی در محیط های پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث میشود که از نظر علمی هنر را نسبت به سایر فعالیت‌ها بهتر بتوان با باغبانی مقایسه کرد.
در جلسات باغبانی، شرکت کنندگان نحوه مقایسه و کاشت بذر، پیوند انواع مختلف گیاهان و برداشت و چشیدن گیاهان خوراکی را آموختند. کسانی که در جلسات هنر حضور داشتند، تکنیک‌هایی مانند کاغذسازی، چاپ طرح روی کاغذ، طراحی و کلاژ را آموختند.
شرکت‌کنندگان سپس تحت مجموعه‌ای از ارزیابی‌ها برای اندازه‌گیری سطح اضطراب، افسردگی، استرس و خلق و خو قرار گرفتند. محققان دریافتند که هر دو گروه از نظر سلامت روان در طول زمان بهبود یافته‌اند، اما آن دسته که به باغبانی پرداخته بودند، نسبت به گروه هنری مقادیر کمتری از اضطراب را تجربه می‌کنند.
اگرچه که تعداد شرکت‌کنندگان و طول مطالعه نسبتاً کم بود، با این حال محققان توانستند شواهدی از آنچه پزشکان "دوز مؤثر باغبانی" می‌نامند را نمایش دهند. دوز مؤثر به معنای میزان زمانی است که فرد برای دستیابی به نتیجه مطلوب باید صرف باغبانی کند.
گای توضیح می‌دهد: انجام مطالعه در مقیاس بزرگتر ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد ارتباط باغبانی با تغییر در سلامت روان نشان دهد.
ایده استفاده از باغبانی برای ارتقای سلامت با عنوان باغبانی درمانی از قرن نوزدهم وجود داشته است.
اما چرا در کنار گیاهان بودن به ما احساس خوبی می‌دهد؟
نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهند که پاسخ این سوال ممکن است در نقش مهم گیاهان در تکامل انسان و ظهور تمدن نهفته باشد. شاید ما به عنوان یک گونه، ذاتاً جذب گیاهان می‌شویم؛ چون برای غذا، سرپناه و سایر موارد مربوط به بقا به آنها وابسته هستیم.
محققان خاطرنشان کردند که دلیل آن هر چه که باشد، بسیاری از شرکت‌کنندگان، این مطالعه را با اشتیاقی تازه ترک کردند.
گای می‌گوید: در پایان آزمایش، بسیاری از شرکت‌کنندگان نه‌تنها می‌گفتند که چقدر از جلسات لذت می‌برند، بلکه می‌گفتند که برای ادامه باغبانی برنامه‌ریزی کرده‌اند.
چارلز گای (Charles Guy)، محقق اصلی این مطالعه می‌گوید: مطالعات گذشته نشان داده است که باغبانی می‌تواند به بهبود سلامت روان افرادی که دچار بیماری هستند، کمک کند.
مطالعه ما نشان می‌دهد که افراد سالم نیز می‌توانند از طریق باغبانی بهبود سلامت روان را تجربه کنند.
این مطالعه توسط یک تیم بین‌رشته‌ای از محققان با همکاری بخش باغبانی محیطی کالج پزشکی دانشگاه فلوریدا، مرکز هنرهای پزشکی دانشگاه فلوریدا و باغ‌های گیاه‌شناسی این دانشگاه که میزبان تمام جلسات درمانی مطالعه بود، صورت گرفت.
۳۲ زن بین ۲۶ تا ۴۹ ساله در مطالعه شرکت داشتند. همه آنها از سلامت جسمی خوبی برخوردار بودند و برای این آزمایش عواملی مانند بیماری‌های مزمن، مصرف دخانیات، سوء مصرف مواد مخدر و مصرف داروهای ضد اضطراب یا افسردگی در آنها مورد بررسی قرار گرفت. نیمی از شرکت کنندگان در جلسات باغبانی و نیمی دیگر در جلسات هنر شرکت داده شدند. هر دو گروه دو بار در هفته و در مجموع هشت بار با هم‌گروهی‌هایشان ملاقات کردند. گروه هنر به عنوان گروه شاهد برای گروه باغبانی در نظر گرفته شد.
گای توضیح می‌دهد: هم باغبانی و هم فعالیت‌های هنری شامل یادگیری، برنامه‌ریزی، خلاقیت و حرکت بدنی هستند و هر دو به صورت درمانی در محیط های پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث میشود که از نظر علمی هنر را نسبت به سایر فعالیت‌ها بهتر بتوان با باغبانی مقایسه کرد.
در جلسات باغبانی، شرکت کنندگان نحوه مقایسه و کاشت بذر، پیوند انواع مختلف گیاهان و برداشت و چشیدن گیاهان خوراکی را آموختند. کسانی که در جلسات هنر حضور داشتند، تکنیک‌هایی مانند کاغذسازی، چاپ طرح روی کاغذ، طراحی و کلاژ را آموختند.
شرکت‌کنندگان سپس تحت مجموعه‌ای از ارزیابی‌ها برای اندازه‌گیری سطح اضطراب، افسردگی، استرس و خلق و خو قرار گرفتند. محققان دریافتند که هر دو گروه از نظر سلامت روان در طول زمان بهبود یافته‌اند، اما آن دسته که به باغبانی پرداخته بودند، نسبت به گروه هنری مقادیر کمتری از اضطراب را تجربه می‌کنند.
اگرچه که تعداد شرکت‌کنندگان و طول مطالعه نسبتاً کم بود، با این حال محققان توانستند شواهدی از آنچه پزشکان "دوز مؤثر باغبانی" می‌نامند را نمایش دهند. دوز مؤثر به معنای میزان زمانی است که فرد برای دستیابی به نتیجه مطلوب باید صرف باغبانی کند.
گای توضیح می‌دهد: انجام مطالعه در مقیاس بزرگتر ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد ارتباط باغبانی با تغییر در سلامت روان نشان دهد.
ایده استفاده از باغبانی برای ارتقای سلامت با عنوان باغبانی درمانی از قرن نوزدهم وجود داشته است.
اما چرا در کنار گیاهان بودن به ما احساس خوبی می‌دهد؟
نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهند که پاسخ این سوال ممکن است در نقش مهم گیاهان در تکامل انسان و ظهور تمدن نهفته باشد. شاید ما به عنوان یک گونه، ذاتاً جذب گیاهان می‌شویم؛ چون برای غذا، سرپناه و سایر موارد مربوط به بقا به آنها وابسته هستیم.
محققان خاطرنشان کردند که دلیل آن هر چه که باشد، بسیاری از شرکت‌کنندگان، این مطالعه را با اشتیاقی تازه ترک کردند.
گای می‌گوید: در پایان آزمایش، بسیاری از شرکت‌کنندگان نه‌تنها می‌گفتند که چقدر از جلسات لذت می‌برند، بلکه می‌گفتند که برای ادامه باغبانی برنامه‌ریزی کرده‌اند.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
