تاب آوری خوشبختی جدید است
دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه این مطلب نوشت به نظر میرسد علاوه بر مشکلات ناشی از نگرش های مثبت، روانشناسی نه تنها در ارائه تعریف و مُدل جامعی برای موفقیت دچار سرگردانی و ابهام شده است بلکه در نبود نظریات جامع و جهانگیر هم نتوانسته است خانه ای دائمی برای تاب آوری تدارک ببیند و البته جامعیت و ماهیت سیال تاب آوری نیز ایجاب می کرد که بعنوان یک سازه ترکیبی و چندعاملی در آنسوی مرزهای روانشناسی هم موضوعیت داشته و چشم اندازهای جدیدی در عرصه های مختلف علوم و همچنین در فضاهای بین بخشی و فرا بخشی به ویژه در مدیریت ایجاد کند مبادا چون فیل مولانا در تاریکی قربانی شناخت و ادارک ناقص شود.
اگرچه نیک می دانیم یافته های روانشناسان ادبیات تحقیق و مبانی نظری تاب آوری را به خوبی گسترده و غنی ساخته است به ویژه در امواج سوم و چهارم موضوعاتی چون معنویت و تاب آوری، ژنتیک و اپی ژنتیک، نروبیولوژی و نروسایکولوژی و حتی در گام های بعدی این جریان پیشرونده تبلور مفهوم تاب آوری اجتماعی زمینه های فراوان و بدیعی برای پژوهش فراهم آورده است.
اما شایسته آن است که در نظر داشته باشیم رفاه، روان درستی و تندرستی، سلامت و معنامندی و در یک کلام بهزیستی روانشناختی و اجتماعی، منوط به عملکرد سازمانها و چگونگی مدیریت آنهاست.
ایشان در ادامه افزود: تاب آوری می تواند بهترین عملکرد و استراتژی باشد که هم به ایستایی و هم در پویایی تعادل و تکامل را تضمین می کند و هم ازایجاد تغییر و اکتشاف در مسیرهای جدید حمایت و استقبال می کند.
تاب آوری هم چنین میتواند افراد؛ خانواده ها و سازمانها را از وقوع رویدادهای منفی دورنگه داشته و توان تدافعی آنها را افزایش دهد.
افراد و خانواده های تاب آور و یا سازمانهای پیشرو ماهیت نرم افزاری و طرز فکر منحصربفردی دارند به این معنا که تاب آوری ماهیتی شناختی و از خردورزی و عقلانیت بهره مند است همانگونه که زیست معنامند هم بغایت ریشه در تعقل دارد، چه بسا که معنویت نماد سلامت عقل است و به یقین متضمن تاب اوری هم هست.
سازمان، خانواده و افراد آن هنگام که استراتژی های پیشگیرانه و یا دفاعی اتخاذ می کنند در واقع تلاش می کنند از وقوع رویدادهای ناگوار جلوگیری کنند اما بهرحال زندگی فراز و فرود و اتفاقات ناخوشایند هم همراه خواهد داشت و این جاست که پیش بینی، آماده سازی، پاسخگویی و انطباق با این تغییرات و اختلالات ناگهانی ناشی از آن برای بقا و پیشرفت تحت مجموعه ای به نام تاب آوری نقش آفرینی می کند که تاب آوری نه تنها رویکردی تقلیل گرا نیست، نه تنها خوگیری با عامل مزاحم نیست، بلکه محل اجتماع و پُل و پیوندی است برای تمامی رویکردهای توسعه گرا در زمینه های مختلف روانشناسی، علوم رفتاری و اجتماعی و ختم کلام اینکه در مدیریت و به مدیریت است که می توان از تاب آوری بعنوان خوشبختی جدید نام برد.
