استرس شغلي تهديدي براي سلامت رانندگان!
نتايج يك پژوهش نشان داد: درصد بالايي از رانندگان وسايل نقليه عمومي داراي استرس شغلي متوسط تا شديد هستند، اما رابطه معني‌داري بين سطح استرس شغلي و ريسك فاكتورهاي بيماري‌هاي قلبي عروقي وجود ندارد.
به گزارش ايسنا، بر اساس اين پژوهش كه توسط دكتر خسرو صادق نيت حقيقي، عضو هيات علمي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران انجام شده است، استرس شغلي در كنار خطرات فيزيكي، شيميايي، ارگونوميك و بيولوژيكي محيط كار، يكي از پنج خطر اصلي در محيط هاي كاري محسوب مي‌شود. طبق تعريفي كه در موسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه‌ای (NIOSH) سال 1999 ارائه شده، استرس شغلي زماني رخ مي‌دهد كه بين نيازهاي شغلي با توانايي‌ها، قابليت‌ها و خواسته‌هاي فرد هماهنگي وجود نداشته باشد.
سازمان ملل متحد در سال 1992، استرس شغلي را بيماري قرن بيستم دانست و چندي بعد سازمان بهداشت جهاني آن را مشكلي همه‌گير در جهان اعلام كرد. در بين ريسك فاكتورهاي شغلي مي‌توان به استرس، نوبت كاري و شب كاري، صدا، سرما، گرما و فعاليت فيزيكي اشاره كرد.
هزينه‌هاي تحميلي ناشي از بيماري‌هاي مرتبط با استرس مانند حملات قلبي، فشارخون و افسردگي، سالانه بالغ بر ميلياردها دلار است و افت عملكرد و مرگ زودرس كه اكثراً ناشي از عدم توانايي در فايق آمدن بر اين استرس‌ها است، كارآيي سازمان‌هاي مختلف را تهديد مي‌كند. اين پژوهش كه توسط متخصصان طب كار دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تهران انجام شده است، قصد دارد با تعيين ميزان استرس شغلي و همچنين عوامل خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي، به بررسي ارتباط احتمالي آنها بپردازد.
در اين پژوهش، 224 راننده وسايل حمل و نقل عمومي در تهران مورد ارزيابي قرار گرفتند. پرسشنامه استرس شغلي به عنوان ابزار جمع‌آوري اطلاعات پايه اين پژوهش انتخاب شد. با اخذ شرح حال، معاينه و مراجعه به پرونده‌هاي طبي افراد، وضعيت عوامل خطر قلبي آنها در پرسشنامه ثبت شد.
0.4 درصد افراد در گروه استرس شغلي خفيف، 17 درصد در گروه استرس خفيف تا متوسط، 78 درصد درگروه استرس متوسط تا شديد و 4.5 درصد در گروه استرس شديد قرار گرفتند.
رابطه معني‌دار آماري بين سطح استرس و ريسك فاكتورهاي بيماري‌هاي قلبي عروقي شامل چاقي، مصرف سيگار، افزايش كلسترول و تري گليسيريد و قند خون بالا ديده نشد. اما رابطه آماري معني‌دار بين سطح استرس شغلي و فشار خون دياستوليك مشاهده شد.
نتايج نهايي اين بررسي نشان داد: درصد بالايي از رانندگان وسايل نقليه عمومي داراي استرس شغلي متوسط تا شديد هستند، اما رابطه معني‌داري بين سطح استرس شغلي و ريسك فاكتورهاي بيماري‌هاي قلبي عروقي وجود ندارد.
به گزارش ايسنا، بر اساس اين پژوهش كه توسط دكتر خسرو صادق نيت حقيقي، عضو هيات علمي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران انجام شده است، استرس شغلي در كنار خطرات فيزيكي، شيميايي، ارگونوميك و بيولوژيكي محيط كار، يكي از پنج خطر اصلي در محيط هاي كاري محسوب مي‌شود. طبق تعريفي كه در موسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه‌ای (NIOSH) سال 1999 ارائه شده، استرس شغلي زماني رخ مي‌دهد كه بين نيازهاي شغلي با توانايي‌ها، قابليت‌ها و خواسته‌هاي فرد هماهنگي وجود نداشته باشد.
سازمان ملل متحد در سال 1992، استرس شغلي را بيماري قرن بيستم دانست و چندي بعد سازمان بهداشت جهاني آن را مشكلي همه‌گير در جهان اعلام كرد. در بين ريسك فاكتورهاي شغلي مي‌توان به استرس، نوبت كاري و شب كاري، صدا، سرما، گرما و فعاليت فيزيكي اشاره كرد.
هزينه‌هاي تحميلي ناشي از بيماري‌هاي مرتبط با استرس مانند حملات قلبي، فشارخون و افسردگي، سالانه بالغ بر ميلياردها دلار است و افت عملكرد و مرگ زودرس كه اكثراً ناشي از عدم توانايي در فايق آمدن بر اين استرس‌ها است، كارآيي سازمان‌هاي مختلف را تهديد مي‌كند. اين پژوهش كه توسط متخصصان طب كار دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تهران انجام شده است، قصد دارد با تعيين ميزان استرس شغلي و همچنين عوامل خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي، به بررسي ارتباط احتمالي آنها بپردازد.
در اين پژوهش، 224 راننده وسايل حمل و نقل عمومي در تهران مورد ارزيابي قرار گرفتند. پرسشنامه استرس شغلي به عنوان ابزار جمع‌آوري اطلاعات پايه اين پژوهش انتخاب شد. با اخذ شرح حال، معاينه و مراجعه به پرونده‌هاي طبي افراد، وضعيت عوامل خطر قلبي آنها در پرسشنامه ثبت شد.
0.4 درصد افراد در گروه استرس شغلي خفيف، 17 درصد در گروه استرس خفيف تا متوسط، 78 درصد درگروه استرس متوسط تا شديد و 4.5 درصد در گروه استرس شديد قرار گرفتند.
رابطه معني‌دار آماري بين سطح استرس و ريسك فاكتورهاي بيماري‌هاي قلبي عروقي شامل چاقي، مصرف سيگار، افزايش كلسترول و تري گليسيريد و قند خون بالا ديده نشد. اما رابطه آماري معني‌دار بين سطح استرس شغلي و فشار خون دياستوليك مشاهده شد.
نتايج نهايي اين بررسي نشان داد: درصد بالايي از رانندگان وسايل نقليه عمومي داراي استرس شغلي متوسط تا شديد هستند، اما رابطه معني‌داري بين سطح استرس شغلي و ريسك فاكتورهاي بيماري‌هاي قلبي عروقي وجود ندارد.
