وقتی رازهای خانه توسط کودکمان بیرون درز پیدا می کند
والدین گاهی اوقات در حضور کودکان، با این گمان که آنها قادر به درک برخی موضوعات نیستند، سخنانی به زبان می آورند. البته ممکن است گمان آنها درست باشد. اما کودکان جملاتی را که شما به زبان می آورید، حتی بدون اینکه مفهوم آنها را درک کنند وآن ها را تکرار می کنند.
والدین نمی توانند چنین کودکانی راتنبیه کنند ولی می توانند مراقب حرف زدن خود در حضورکودکان باشند، هنگام صحبت با دیگران، به تاثیری که گفته های شما روی فرزندتان خواهد داشت،توجه کنید و بخاطر داشته باشید که کودکان خیلی ساده هستند. آنها آنچه را که می شنوند، باور می کنند و به سهولت دچار سوء تفاهم می شوند و از سخنان شما، مفاهیمی نادرست استنباط می کنند.
یکی از والدین ممکن است عصبانی شود و به همسر خود بگوید که او را ترک می کند. فرزند آنها با شنیدن این گفت و گو گمان خواهد کرد که والدین او قصد دارند از یکدیگر جدا شوند.
کودکان در مورد حرف هایی که می شنوند، نگران می شوند و آنها را برای دوستان و بستگان و آموزگاران خود بازگو می کنند تا بتوانند حوادثی را که ممکن است روی دهد پیش بینی کنند، حتی اگر سخنان والدین را بازگو نکنند، نگرانی آنها باقی خواهد ماند.
گاهی اوقات، مدتی طول می کشد تا کودکان بتوانند سخنان ما را تکرار کنند.
اکنون به نکات کلیدی اشاره می کنیم که یادآوری آنها می تواند هنگام ارتباط با فرزندتان و یا زمانی که در حضور فرزندتان قصد صحبت کردن دارید، مفید واقع شود. 1-یکی از مواردی که موجب ایجاد سوء تفاهم در کودکان می شود،میگناir این است که قسمت هایی از یک گفتگو را بطور ناقص بشنوند. اگردر وضعیتی قرار گرفتید که ناگزیر بودید در حضور فرزندتان مکالمه تلفنی انجام دهید، سعی کنید نظرات خود را با جملات ساده و کوتاه بیان کنید و چیزی را از قلم نیندازید. انسان ها دوست دارند که هر ماجرایی را از آغاز تا پایان دنبال کنند، اما اگر فقط قسمتی از یک داستان را بشنوند، بقیه داستان را با تخیلات خود تکمیل خواهند کرد.
تخیلات کودکان نیز در اکثر مواقع واقعی نیست. لازم نیست هر نوع اطلاعاتی را در اختیار فرزندتان قرار دهید. کودکان نیازی به دانستن جزئیات ماجرا ندارند زیرا ممکن است در اثر برخورداری از آگاهی های بیشتر دچار پریشانی شوند. اگر درباره ی ماجرایی صحبت می کنید که میل ندارید فرزندتان بشنود، به هنگام گفتگو سعی کنید او حضور نداشته باشد
2- گاهی اوقات می کوشیم تا از بروز سوء تفاهم برای کودکان جلوگیری کنیم ولی آنها را دچار وحشت می کنیم. مادری به یاد می آورد که در دوران کودکی اش شنیده بود که پدر یکی از دوستانش مرده است. او کلماتی مثل " تابوت" و " تشییع جنازه " را شنیده بود ولی چون معنی این کلمات را نمی دانست، تخیلات وحشتناکی درباره آنها در ذهن خود ساخته بود و مدت ها دچار کابوس های شبانه می شد.
3- لازم نیست هر نوع اطلاعاتی را در اختیار فرزندتان قرار دهید. کودکان نیازی به دانستن جزئیات ماجرا ندارند زیرا ممکن است در اثر برخورداری از آگاهی های بیشتر دچار پریشانی شوند. اگر درباره ی ماجرایی صحبت می کنید که میل ندارید فرزندتان بشنود، به هنگام گفتگو سعی کنید او حضور نداشته باشد.
4- بدیهی است که ما نمی توانیم صد در صد سخنان سنجیده ای به زبان آوریم ولی می توانیم مطالب خود را به سادگی بیان کنیم تا فرزندمان دچار سوء تفاهم نشود.
5- اگر فرزندتان سخنان شما را برای کسی نقل کرد، او را تنبیه نکنید زیرا او نمی داند که این کار اشتباه است، شما می توانید مفهوم " راز" و " حرف خصوصی " را به کودکان سه ساله آموزش دهید.
والدین نمی توانند چنین کودکانی راتنبیه کنند ولی می توانند مراقب حرف زدن خود در حضورکودکان باشند، هنگام صحبت با دیگران، به تاثیری که گفته های شما روی فرزندتان خواهد داشت،توجه کنید و بخاطر داشته باشید که کودکان خیلی ساده هستند. آنها آنچه را که می شنوند، باور می کنند و به سهولت دچار سوء تفاهم می شوند و از سخنان شما، مفاهیمی نادرست استنباط می کنند.
یکی از والدین ممکن است عصبانی شود و به همسر خود بگوید که او را ترک می کند. فرزند آنها با شنیدن این گفت و گو گمان خواهد کرد که والدین او قصد دارند از یکدیگر جدا شوند.
کودکان در مورد حرف هایی که می شنوند، نگران می شوند و آنها را برای دوستان و بستگان و آموزگاران خود بازگو می کنند تا بتوانند حوادثی را که ممکن است روی دهد پیش بینی کنند، حتی اگر سخنان والدین را بازگو نکنند، نگرانی آنها باقی خواهد ماند.
گاهی اوقات، مدتی طول می کشد تا کودکان بتوانند سخنان ما را تکرار کنند.
اکنون به نکات کلیدی اشاره می کنیم که یادآوری آنها می تواند هنگام ارتباط با فرزندتان و یا زمانی که در حضور فرزندتان قصد صحبت کردن دارید، مفید واقع شود. 1-یکی از مواردی که موجب ایجاد سوء تفاهم در کودکان می شود،میگناir این است که قسمت هایی از یک گفتگو را بطور ناقص بشنوند. اگردر وضعیتی قرار گرفتید که ناگزیر بودید در حضور فرزندتان مکالمه تلفنی انجام دهید، سعی کنید نظرات خود را با جملات ساده و کوتاه بیان کنید و چیزی را از قلم نیندازید. انسان ها دوست دارند که هر ماجرایی را از آغاز تا پایان دنبال کنند، اما اگر فقط قسمتی از یک داستان را بشنوند، بقیه داستان را با تخیلات خود تکمیل خواهند کرد.
تخیلات کودکان نیز در اکثر مواقع واقعی نیست. لازم نیست هر نوع اطلاعاتی را در اختیار فرزندتان قرار دهید. کودکان نیازی به دانستن جزئیات ماجرا ندارند زیرا ممکن است در اثر برخورداری از آگاهی های بیشتر دچار پریشانی شوند. اگر درباره ی ماجرایی صحبت می کنید که میل ندارید فرزندتان بشنود، به هنگام گفتگو سعی کنید او حضور نداشته باشد
2- گاهی اوقات می کوشیم تا از بروز سوء تفاهم برای کودکان جلوگیری کنیم ولی آنها را دچار وحشت می کنیم. مادری به یاد می آورد که در دوران کودکی اش شنیده بود که پدر یکی از دوستانش مرده است. او کلماتی مثل " تابوت" و " تشییع جنازه " را شنیده بود ولی چون معنی این کلمات را نمی دانست، تخیلات وحشتناکی درباره آنها در ذهن خود ساخته بود و مدت ها دچار کابوس های شبانه می شد.
3- لازم نیست هر نوع اطلاعاتی را در اختیار فرزندتان قرار دهید. کودکان نیازی به دانستن جزئیات ماجرا ندارند زیرا ممکن است در اثر برخورداری از آگاهی های بیشتر دچار پریشانی شوند. اگر درباره ی ماجرایی صحبت می کنید که میل ندارید فرزندتان بشنود، به هنگام گفتگو سعی کنید او حضور نداشته باشد.
4- بدیهی است که ما نمی توانیم صد در صد سخنان سنجیده ای به زبان آوریم ولی می توانیم مطالب خود را به سادگی بیان کنیم تا فرزندمان دچار سوء تفاهم نشود.
5- اگر فرزندتان سخنان شما را برای کسی نقل کرد، او را تنبیه نکنید زیرا او نمی داند که این کار اشتباه است، شما می توانید مفهوم " راز" و " حرف خصوصی " را به کودکان سه ساله آموزش دهید.
