جمعه ۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 26 Apr 2024
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۱ تير ۱۳۹۳ / ۱۵:۱۳
کد مطلب: 25951
۱

عوامل خطرساز بروز اختلالات خوردن در نوجوانان

عوامل خطرساز بروز اختلالات خوردن در نوجوانان
این رفتارها عبارتند از وادار کردن خود به استفراغ، خوردن مسهل‌ها و ادرار آورها، استفاده از قرص‌های لاغری و درکنار آنها پرخوری. نوجوانان و جوانانی که یک سری شرایط اجتماعی، روانی و تمایلات رفتاری خاص دارند، مثلا مدام مجلات مربوط به کاهش وزن و رژیم گرفتن را مطالعه می‌کنند، با خانواده‌شان رابطه خوبی ندارند، بیش از اندازه به وزن‌شان اهمیت می‌دهند و سابقه انجام رفتارهای افراطی برای کاهش وزن را دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

در این پژوهش داده‌های مربوط به رفتار‌های مربوط به وزن و خوردن چهار هزار و 746 نوجوان از 31 مدرسه جمع آوری شد. این داده‌ها در دو مرحله جمع‌آوری شدند، یک نوبت در زمانی که آنها در دوران متوسطه درس می‌خواندند و یک بار هم پنج سال بعد.

دانشمندان دریافتند، افزایش ساعات ورزش کردن و اعتماد به نفس پایین، خطر ابتلا به اختلالات خوردن را در دختران افزایش می‌دهد.
در بین پسران عادات نامناسب خوردن مثل خوردن فست فود‌ها، نشانه‌های افسردگی و نوشیدن زیاد نوشیدنی‌های شیرین این خطر را افزایش می‌دهد.
این پژوهش همچنین بر ضرورت وجود رابطه مناسب و قوی والدین با نوجوانان تاکید دارد، چرا که نبود رابطه مناسب با والدین مثلا غذا نخوردن نوجوانان با والدین، خطر ابتلا به اختلالات خوردن را در آنها افزایش می‌دهد.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

چطور از مردها تعریف کنیم؟
ایجاد هر خاطره جدید به مغز آسیب می‌زند!
مطالعه نشانگر عصبی بالقوه برای آسیب اجتماعی در اختلالات روانی را نشان می دهد!
۱۰ شگرد رسانه‌ای برای اثرگذاری بر باورهای مخاطب
پنج اقدامی که والدین باید در مواجهه با کودکان کابوس زده انجام دهند!
«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
سخن گفتن با خدا مانند صحبت کردن با یک دوست پشت تلفن است... ممکن است او را در طرف دیگر نبینیم، اما می دانیم که دارد گوش می دهد...