دكتر غلامحسین شکوهی پدر تعلیم و تربیت ایران درگذشت

شادروان شکوهی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 سکاندار وزارت آموزش و پرورش شد و تا بهمن 1358 هم در این پست تکیه زد.

غلامحسین شکوهی به خاطر خدمات 60 ساله در آموزش و پرورش به عنوان «پدر تعلیم و تربیت ایران» هم شناخته می‌شود زیرا او دارای مدرک دکترای علوم تربیتی است و تمام فعالیت و زندگی او وقف تعلیم و تربیت شد.

شکوهی در سال 1372 به علت ناراحتی ریوی و آلودگی هوای تهران به بیرجند، زادگاه خویش بازگشت و با درجه استادی در دانشگاه بیرجند به فعالیت آموزشی و پژوهشی ادامه داد تا اینکه پس از 57 سال تدریس، در سال 1379 با رتبه استادی بازنشسته شد، اما تدریس را رها نکرد و در دانشگاه های بیرجند و تربیت مدرس تهران تا سال 80 به تدریس ادامه داد.
فعالیت‌های علمی شکوهی آنقدر قابل توجه بود که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، به رغم سابقه عضویتش در دولت موقت، در سال 1385 از او به عنوان چهره ماندگار رشته تعلیم و تربیت تقدیر کرد. به فاصله یک سال بعد دانشگاه بیرجند هم برای او بزرگداشت برگزار کرد و از او به عنوان شخصیتی علمی تجلیل به عمل آورد.
در سال گذشته نیز در همایش ملی آموزش ابتدایی که در بیرجند برگزار شد ضمن تجلیل از نخستین وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران ، «سند هویتی دکتر شکوهی» با حضور وزیر آموزش و پرورش، استاندار خراسان جنوبی و جمعی از مسئولان رونمایی شد.
بیش از چند جلد کتاب با بیش از 20 تجدید چاپ و 60 مقاله از دکتر شکوهی در نشریات علمی داخلی و خارجی منتشر شده است. از جمله آثار این استاد برجسته در بخش تالیف، «روش آموختن حساب و هندسه»، «مبانی اصول آموزش و پرورش» با 27 بار تجدید چاپ، «تعلیم و تربیت و مراحل آن» با 20 بار تجدید چاپ و در بخش ترجمه «تعلیم و تربیت» تالیف امانوئل کانتو و «مربیان بزرگ» تألیف ژان شانو است.

به گزارش میگنا موسسه روانشناسی و علوم تربیتی دکتر کاردان (دانشگاه تهران) با همکاری سازمان نظام روان شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران، در پنجمین مراسم اعطای جایزه علمی دکتر کاردان در سال 93 از دکتر غلامحسین شکوهی، استاد برجسته و چهره ماندگار عرصه تعلیم و تربیت تجلیل کرده بود.

دکتر غلامحسین شکوهی در چهارم تیرماه ۱۳۰۵ در شهر خوسف از توابع استان خراسان جنوبی متولد شد. وی دانشسرای مقدماتی را در ۱۳۲۳ با رتبه ممتاز به پایان رساند و پس از آن تا سال ۱۳۳۲ در دبیرستان‌های بیرجند به تدریس پرداخت. میل به دانش اندوزی او را به تهران کشاند تا در رشته ادبیات فارسی دانشسرای عالی تحصیل خود را ادامه دهد.
وی در سال ۱۳۳۵ با رتبه اول از دانشسرای عالی فارغ التحصیل و برای ادامه تحصیل به سوئیس اعزام شد. حاصل این سفر اخذ دکترای علوم تربیتی از دانشگاه ژنو و درک محضر استادانی چون «پیاژه» و «دوتران» بود.

 دکترشکوهی در سال ۱۳۴۵ با عنوان استادیار در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران شروع به فعالیت نمود و در کنار تدریس به کارهای اجرایی از جمله معاونت و ریاست دانشکده علوم تربیتی نیز پرداخت. وی همچنین نخستین وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران است.
دکتر غلامحسین شکوهی علاوه بر تدریس، به تحقیق و تألیف و ترجمه آثار مهمی در حوزه تعلیم و تربیت پرداخته و تاکنون بیش از شصت مقاله علمی نیز به چاپ رسانده است.
دکتر شکوهی در دومین همایش چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار عرصه تعلیم و تربیت مورد تجلیل قرار گرفت و انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، کتاب زندگی نامه و خدمات علمی او را در سال ۸۶ منتشر کرده است.