شناسایی حلقه مفقوده برای کنترل فشار خون
به گزارش الشرق الاوسط، وجود سنسور فشار خون در داخل بدن برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ پیشنهاد شد. این سنسور تغییرات جزئی در فشار خون را تشخیص داده و سطح هورمون رنین مسئول فشار خون بالا را تنظیم می‌کند، اما آن‌ها نتوانستند تشخیص دهند که آیا این سنسور در سلول‌های رنین وجود دارد یا خیر.
سرانجام، دانشمندان دانشگاه ویرجینیا توانستند بفهمند این سنسور طبیعی در کجا قرار دارد، چگونه کار می‌کند و چگونه از فشار خون بالا یا پایین جلوگیری می‌کند. محققان امیدوارند این ایده‌ها منجر به درمان‌های جدید برای فشار خون بالا شود.
ماریا لوئیسا از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا و گروه تحقیقاتی خود در تحقیقی که در آخرین شماره مجله Circulatory Research منتشر شده است، اعلام کردند که این معمای چند دهه‌ای را با استفاده از مجموعه‌ای از مدل‌های آزمایشگاهی ابتکاری حل کرده اند که آن‌ها را به این قطعیت رسانده است که سنسور‌های فشار یک "مبدل مکانیکی" داخل سلول‌های رنین هستند.
این مبدل مکانیکی تغییرات فشار خارج از سلول را تشخیص می‌دهد و سپس این سیگنال‌های مکانیکی را به هسته سلول منتقل می‌کند، مانند اینکه حلزون گوش ما چگونه ارتعاشات صوتی را به عصب تبدیل می‌کند که مغز ما می‌تواند آن را درک کند.
محققان دقیقاً نحوه عملکرد گیرنده‌های فشار را شناسایی کردند. آن‌ها دریافتند که فشار روی سلول‌های رنین در ظروف آزمایشگاهی باعث تغییرات درون سلول‌ها و کاهش فعالیت ژن رنین (Ren۱) میشود. دانشمندان همچنین تفاوت فعالیت ژنی در کلیه‌هایی را که در معرض فشار کمتر قرار دارند با کسانی که در معرض فشار بیشتر هستند، مقایسه کردند.
سرانجام، هنگامی که گیرنده‌های فشار زیادی را در خارج از سلول رنین تشخیص می‌دهند، تولید رنین محدود میشود، در حالی که فشار خون پایین‌تر باعث تولید بیشتر رنین میشود.
ماریا لوئیسا محقق ارشد، در گزارشی که در این زمینه منتشر شده می‌گوید: "من از این کشف بسیار هیجان زده هستم و این یک کار چند ساله واقعی است که بعداً ما را قادر می‌سازد تا از اطلاعاتی که یافته ایم برای توسعه درمان فشار خون بالا استفاده کنیم.
ماریا لوئیسا از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا و گروه تحقیقاتی خود در تحقیقی که در آخرین شماره مجله Circulatory Research منتشر شده است، اعلام کردند که این معمای چند دهه‌ای را با استفاده از مجموعه‌ای از مدل‌های آزمایشگاهی ابتکاری حل کرده اند که آن‌ها را به این قطعیت رسانده است که سنسور‌های فشار یک "مبدل مکانیکی" داخل سلول‌های رنین هستند.
این مبدل مکانیکی تغییرات فشار خارج از سلول را تشخیص می‌دهد و سپس این سیگنال‌های مکانیکی را به هسته سلول منتقل می‌کند، مانند اینکه حلزون گوش ما چگونه ارتعاشات صوتی را به عصب تبدیل می‌کند که مغز ما می‌تواند آن را درک کند.
محققان دقیقاً نحوه عملکرد گیرنده‌های فشار را شناسایی کردند. آن‌ها دریافتند که فشار روی سلول‌های رنین در ظروف آزمایشگاهی باعث تغییرات درون سلول‌ها و کاهش فعالیت ژن رنین (Ren۱) میشود. دانشمندان همچنین تفاوت فعالیت ژنی در کلیه‌هایی را که در معرض فشار کمتر قرار دارند با کسانی که در معرض فشار بیشتر هستند، مقایسه کردند.
سرانجام، هنگامی که گیرنده‌های فشار زیادی را در خارج از سلول رنین تشخیص می‌دهند، تولید رنین محدود میشود، در حالی که فشار خون پایین‌تر باعث تولید بیشتر رنین میشود.
ماریا لوئیسا محقق ارشد، در گزارشی که در این زمینه منتشر شده می‌گوید: "من از این کشف بسیار هیجان زده هستم و این یک کار چند ساله واقعی است که بعداً ما را قادر می‌سازد تا از اطلاعاتی که یافته ایم برای توسعه درمان فشار خون بالا استفاده کنیم.
مرجع : باشگاه خبرنگاران
