۳۸ درصد پرستاران نیاز به خدمات روانشناسی دارند

وی با بیان اینکه در دوران کووید ۱۹ تبعات اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی بسیار بیشتر از تبعات سلامت جسمانی جهان را تحت تأثیر قرار داده است، افزود: تحقیقات مختلفی در حوزه کووید علاوه بر درمان و مراقبت انجام شده و آخرین مطالعه مربوط به تابستان سال گذشته است که ۳۶ مطالعه در بخش‌های مختلف جهان از نظر تأثیر "کووید بر سلامت روان" مورد بررسی قرار گرفته بود.

معاون پرستاری وزارت بهداشت در ادامه بیان کرد: در ایران آخرین تحقیقی که قبل از شیوع کووید ۱۹ در حوزه سلامت روان انجام گرفته، مربوط به سال ۹۳ است که در جمعیت عمومی به طور متوسط ۲۳.۴ درصد افراد به خدمات روانشناختی نیاز دارند.

عبادی تصریح کرد: دی ماه سال ۹۹ و یک سال پس از شیوع کووید ۱۹، مطالعه جدیدی با مشارکت ۲۵ هزار ایرانی انجام شد که مشکلات روانشناختی در آن ۲۹.۷ درصد بود و در مقایسه با سال ۹۳، مشکلات روانشناختی حدود ۶.۵ درصد در جمعیت عمومی اضافه شده است. در واقع بخشی از افراد مورد مطالعه مبتلا و حدود ۴ درصد آن افرادی بودند که نزدیکان خود را از دست داده بودند که همین موضوع داغداری، مشکلات روانشناختی خاص خود را به دنبال داشته است.

وی افزود: به طور اختصاصی در جامعه پرستاری، در تابستان ۱۴۰۰ در مورد پرستاران تهران مطالعه‌ای انجام شد که به طور کلی، ۳۸ درصد مشکلات روانشناختی استخراج شد که نشان می‌دهد پرستاران نسبت به جمعیت عمومی ۸ درصد بیشتر نیاز به خدمات روانشناختی دارند که باید این مشکلات مدیریت شود.

معاون پرستاری وزارت بهداشت بخشی از مسائل روانشناختی پرستاران را ناشی از کمبود نیروی انسانی و پرستار تخصصی به خصوص در دوران کووید، عنوان و تصریح کرد: البته کمبود پرستار در همه کشورها یک چالش است و در کشور ما نیز مشکل کمبود پرستار بسیار جدی است.

وی، حرفه پرستاری را شغلی سخت و پر استرسی عنوان کرد و افزود: پرستاران با درد و رنج مردم سروکار دارند و شیفت‌های نامتعارف و سنگین نیز بر سختی این شغل افزوده است؛ علیرغم اینکه در حوزه آموزش توسعه خوبی اتفاق افتاده است، تعداد نیروی پرستاری در کشور ما با استانداردها فاصله قابل توجهی دارد.

عباسی با تاکید بر اصلاح نظام پرداخت به عنوان یکی از گلایه‌های نظام سلامت، اظهار کرد: در ۱۸ ماه گذشته دولت توجه مناسبی به کارکنان نظام سلامت کرده که بخشی تحقق پیدا کرده و بخشی نیاز به تقویت دارد. ضمن اینکه برای همه کارکنان نظام سلامت، فعال شدن گروه‌های مددکاری و روانشناختی با طیف گسترده بیشتری باید صورت پذیرد.