سپاسگزاری، باعث مداربندی مجدد مغز می شود

ذهن ما قربانی سوگیری های منفی است. ما وقایع بد را بیش از وقایع خوب به یاد می آوریم؛ چیزهای بدی که همکارمان گفته در ذهنمان حک می شود ولی پاداش هایی که رئیسمان به ما داده است را فراموش می کنیم.

این ساختار در دوران کهن برای ما حیاتی بود تا موانع کشنده را از یاد نبریم. اما امروزه این سیستم عامل به کار ما نمی آید. برای کنار گذاشتن این سیستم عامل مربوط به انسان های اولیه، باید از جادوی پلاستیسیته مغز کمک بگیریم تا مداربندی مغزمان را تغییر دهیم.

سپاسگزاری اگربصورت روزانه تمرین شود، مداربندی مغز را تغییر دهد بر اساس پژوهش های عصب شناسان، سپاسگزاری باعث تحریک هیپوتالاموس وناحیه ونترال تگمنتال(ventral tegmentum )میشود. هیپوتالاموس یک بخش کلیدی در مغز است که استرس را تنظیم می کند و ونترال تگمنتال بخشی از مدار پاداش است که حس لذت را تولید میکند.

برای تمرین سپاسگزاری، راه های متعدد و ساده ای به قرار زیر پیشنهاد شده است : 

یک- یادداشت کردن روزانه 5 چیزی که باید سپاسگزارش بود، به مدت یک سال. نکته اینکه هر روز باید 5 مطلب جدید را نوشت و این مطالب نباید تکراری باشد.
دو- نوشتن یادداشت های پرمهر به دو سه نفر در روز.
سه- تمرین روزانه نشستن در یک مکان آرام، بستن چشم ها و تمرکز کردن بر یک واقعه یا شخص مثبت. توجه کنید کدام قسمت بدن شما، آن را حس می کند و آن را به صورت فیزیکی تجسم کنید؛ مثلا اگر قلب شما آن را حس می کند، تجسم کنید که قلب شما مملو از نور شده و این نور تمام بدن شما را احاطه می کند.