چرا برای کمک به مقابله با بحران آب و هوا به روانشناسی نیاز داریم؟

 

فراخوان ها برای بازاندیشی، ابداع و طراحی مجدد شیوه عملکرد ما به عنوان یک جامعه ، در مواجهه با تغییرات آب و هوا بصورت فوریت در آمده اند.
 

گزارش IPCC شواهدی را تشریح می‌کند که سلامت روان و رفاه تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می‌گیرد و این تأثیرات معمولاً تأثیر نامتناسبی بر گروه‌های آسیب‌پذیرتر مردم دارد. گزارش APA توجه را به نیاز به تغییر «زیرساخت‌های نرم» جلب می‌کند تا آمادگی بیشتری برای رسیدگی به ابعاد روان‌شناختی تغییرات آب‌وهوایی، عدالت اقلیمی، و سیاست‌های آب‌وهوایی داشته باشیم.
 

روانشناسی به ما کمک می کند سه ویژگی مهم واکنش اجتماعی را درک کنیم:
اول، موانع شناختی و عاطفی با نحوه درک مردم از بحران تداخل می کند.
دوم، رفتار انسان باید تغییر کند تا میزان تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد.
سوم، سلامت روان توسط پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم تغییرات اقلیمی، از رویدادهای شدید آب و هوایی و آتش‌سوزی‌های جنگلی گرفته تا جابجایی‌های مرتبط با آب و هوا و اضطراب در مورد میزان تغییرات آب و هوایی، تهدید می‌شود.

 

مشارکت بیشتر روانشناسان می تواند ما را برای رویارویی با چالش های تغییرات آب و هوایی بهتر آماده کند. 
 

1. از درک مردم از علم آب و هوا حمایت کنید و به آنها کمک کنید از اطلاعات نادرست جلوگیری کنند. همانطور که در طول بحران COVID-19 دیدیم، آنچه که مردم در مورد واکسن‌ها، ماسک‌ها، و شیوع بیماری‌های عفونی می‌دانند و باور دارند به همان اندازه مهم است که علم پزشکی به ما می‌گوید. به طور مشابه، یک چالش برای پرداختن به بحران آب و هوا، ارتقاء درک عمومی از علل اصلی تغییرات آب و هوایی است. تا حدی این به دلیل پیچیدگی علم است، اما همچنین به دلیل اطلاعات نادرست است که به طور گسترده توسط بازیگران خوب و بدخواه از طریق رسانه های اجتماعی پخش می شود. روانشناسان می توانند از طریق آموزش و استراتژی های ارتباطی که به دقت طراحی شده اند به مردم کمک کنند علم آب و هوا را درک کنند. آنها همچنین می توانند به مردم کمک کنند تا در چشم انداز رسانه های اجتماعی حرکت کنند تا اطلاعات غلط و نادرست را شناسایی کنند، بفهمند به کدام منابع اطلاعاتی باید اعتماد کرد و چرا، و کسانی را که ممکن است عمدا سعی در گمراه کردن آنها داشته باشند، شناسایی کنند.
 

2. به افراد کمک کنید تا با روش های جدید زندگی و کار سازگار شوند. اکثر کارشناسان موافقند که کاهش تأثیرات منفی  آب و هوا، نیاز به تغییر در نحوه زندگی، کار و بازی ما دارد. این به معنای دور شدن از برخی ابزارهای تولید و استفاده از انرژی و اتخاذ وسایل جدید است و این انتقال ممکن است ناخوشایند یا حتی مخل باشد. به عنوان مثال، برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سوخت های فسیلی، کارشناسان پیشنهاد می کنند که از حمل و نقل عمومی بیشتر استفاده کنیم، به وسایل نقلیه الکتریکی روی بیاوریم، گوشت کمتری بخوریم و در صورت امکان از راه دور کار کنیم. روان‌شناسان می‌توانند در طراحی فناوری‌های جدید مشارکت داشته باشند تا آنها را جذاب‌تر کنند، به افراد کمک کنند تا با فناوری‌ها و شیوه‌های جدید برای خانه‌ها، حمل‌ونقل، صنعت و سایر تنظیمات سازگار شوند و مزایای رفتارهای جدید را برجسته کنند که هر دو منجر به کاهش گلخانه می‌شود. 
 

3. به افراد آواره در مقابله و ایجاد تاب آوری کمک کنید. حتی اگر بتوان تغییرات آب و هوایی را کاهش داد، انسان ها باید خود را با محیط در حال تغییر وفق دهند. اخیراً شاهد تخریب کل شهرها در اثر آتش‌سوزی‌های جنگلی بوده‌ایم، ابرطوفان‌ها ساکنان ساحلی را جابجا کرده‌اند، مشاغل در برخی صنایع ناپدید شده‌اند و زندگی برای کسانی که از قبل با نابرابری‌های اقتصادی یا مسکن دست و پنجه نرم می‌کردند دشوارتر شده است. روانشناسان برای کمک به افرادی که دچار تروما، غم و اندوه، مشکلات اقتصادی و جابجایی به دلیل تغییرات آب و هوایی هستند، تلاش بیشتری باید انجام دهند. روانشناسان همچنین می توانند با ارائه خدمات حمایتی به نیازمندان به ایجاد انعطاف پذیری افراد و جوامع کمک کنند.
 

4. به مردم کمک کنید تا اضطراب آب و هوا را مدیریت کنند. تحقیقات سطوح بالایی از بدبینی و نگرانی را در سراسر جهان نشان داده است که می تواند با افزایش سطح اضطراب و افسردگی و همچنین با مشکل در برنامه ریزی برای آینده همراه باشد. بزرگسالان جوان گزارش می دهند که ترس از تغییرات آب و هوا بر تصمیمات زندگی مانند محل زندگی و بچه دار شدن تأثیر می گذارد. روانشناسان باید مداخلات حمایتی را ارائه دهند که به افراد کمک کند تا با این نگرانی های چالش برانگیز کنار بیایند.
 

5. از تلاش ها برای انجام اقدامات اجتماعی حمایت کنید. تحقیقات نشان می دهد که یکی از راه های مدیریت اضطراب آب و هوا، اقدام است. روانشناسان می توانند افراد را قادر و توانمند سازند تا اقداماتی را انجام دهند که تأثیر واقعی دارند، مانند حمایت از اقدامات اجتماعی و سیاسی. علاوه بر این، روانشناسان می توانند به حمایت از روش های زندگی و کار سالم تر و سازگار با آب و هوا کمک کنند که می تواند از نظر اجتماعی و اقتصادی عادلانه تر باشد. خود روانشناسان می توانند با به کارگیری دانش و تجربه حرفه ای خود در کمک به سیاست گذاران و فعالان یا ایفای این نقش ها اقدام کنند.
 

روانشناسان نقشی حیاتی در توسعه «زیرساخت نرم» ما دارند تا از نظر روانی آمادگی بیشتری برای تأثیرات اجتماعی و رفتاری تغییرات آب و هوایی داشته باشیم.