با افرادی که دائما گارد دفاعی دارند،چگونه تعامل کنیم؟

بسیاری از ما در طول روز با افرادی که گارد دفاعی دارند مواجه می شویم. معمولا یک فرد دارای شخصیت تدافعی در پذیرش مسئولیت گفتار و اعمال خود مشکل دارد. آنها با انتقاد سازنده مشکل داشته و ممکن است به اشتباه آن را به عنوان تهدید تصور کنند. البته باید در نظر داشت هر کسی می تواند توسط یک موضوع شخصی تحریک شده و واکنش تدافعی نشان دهد.
 روانشناسان ما را به عنوان موجوداتی با منیت های شکننده در دنیایی خصمانه و غیرقابل پیش بینی توصیف کرده و  مدت هاست متوجه شده اند که ما با به کارگیری راهکارهای دفاع روانی با این تهدیدات مقابله می کنیم. این واکنش ها اغلب به شکل سوگیری های شناختی ظاهر شده و به عنوان مثال، ما مستعد پذیرش این باوریم که در مهارت‌های مختلف، از رانندگی تا ریاضی، بهتر از دیگران هستیم. از سوی دیگر بیشتر ما به طور عادی تمایل داریم موفقیت های دیگران را به خوش شانسی نسبت دهیم، در حالی که نتایج خوب خود را نشانه ای از استعداد ذاتی و قابلیت های خود می دانیم.
وارد شدن به گارد دفاعی زمانی که مورد انتقاد قرار گرفته یا مرتکب اشتباه می شویم، یکی دیگر از این مکانیسم های محافظت از خود است. همانطور که سیاستمداران اغلب می گویند: اشتباهاتی انجام شد، اما نه توسط من، ما نیز در زندگی روزانه خود از این روش برای توجیه مشکلات و اشتباهات بهره می بریم.
بنابراین، وقتی به کسی بازخورد منفی می‌ دهید یا از او یا اعتقاداتش انتقاد می‌ کنید، شاید ناخواسته شرایط دفاع روانی او را تهدید می ‌کنید. باید در نظر داشته باشید که با وادار کردن افراد به اعتراف این که چگونه اشتباه کرده اند، احتمالاً احساسات اجتماعی بسیار ناراحت کننده ای مانند شرم، گناه یا خجالت یا افکار ترسناک طرد شدن یا از دست دادن موقعیت را در روان آن ها تحریک خواهید کرد.
در این شرایط راهکار طبیعی انسان برای جلوگیری از این احساسات و افکار ناراحت کننده این است که حالت تدافعی بگیرد. این حالت تدافعی برای انکار انجام هر نوع اشتباه، تضعیف برتری اخلاقی دیدگاه خود، یا شرکت در چالش ذهنی مورد نیاز برای حفظ چهره موفق، مورد استفاده قرار می گیرد.
 مطالعات روانشناسان دانشگاه فلیندرز استرالیا در سال ۲۰۲۰ نشان داد که احساس طرد شدن از نظر اجتماعی افراد را  آسیب پذیرتر کرده و بیشتر به گارد دفاعی فرو می برد در مقابل، اگر داوطلبان فرصتی برای بیان ارزش‌های اخلاقی خود داشتند، کمتر تدافعی عمل می ‌کردند که این موضوع باعث می ‌شد نسبت به جایگاه اخلاقی خود احساس امنیت بیشتری کنند.
نکته عملی مهم در رابطه با پدیده روانی فوق این است که وقتی به شخصی بازخورد منفی می دهید، توجه به تأثیری که ممکن است بر عزت نفس طرف مقابل داشته باشد، مفید است. بنابراین، انتقاد خود را بر روی اشتباهی که انجام شده متمرکز کنید، نه شخصیت فرد مقابل.
شما همچنین می ‌توانید با تمرکز بر اینکه چگونه اشتباه طرف مقابل را می ‌توان برطرف کرد یا دفعه بعد چگونه آن ها می ‌توانند رفتار خود را بهبود دهند، بخشی از این آسیب‌ ها را برطرف کنید، به این ترتیب کمتر احتمال دارد که طرف مقابل در برابر شما گارد بگیرد.