ميکروبها، تامينكننده انرژي كاوشگرهاي روباتيك ناسا
ناسا قصد دارد انرژي مورد نياز كاوشگرهاي روباتيك فضايي خود را از طريق ميكروبها به عنوان يک منبع پايانناپذير انرژي تأمين كند.
به گزارش ايسنا، امروزه در مأموريتهاي فضايي روباتيک تلاش ميشود از انتقال کوچکترين ميزان باکتري از زمين به سطح سيارات پيشگيري شود.
چنين سلولهاي سوختي ميکروبي تا زماني که باکتري مقادير ناچيزي غذا براي ادامه حيات داشته باشد و از طريق واکنش هاي شيميايي الکتريسيته توليد کند، ميتوانند انرژي روباتهاي فضايي را بطور نامحدود تأمين کند.
کاوشگر اسپريت ناسا ماه مي سال گذشته بدليل سرماي شديد در مريخ و از کار افتادن پنلهاي خورشيدي رسما از كار افتاده اعلام شد و اين روش ميتواند جايگزين مناسبي براي سوخت هستهاي يا انرژي خورشيدي براي کاوشگرهاي فضايي باشد.
به گفته "گريگوري اسکات" مهندس روباتيک فضايي، تلاش براي ساخت ماهواره ها و کاوشگرهاي فضايي که براي تأمين انرژي متکي به سيستم هاي خورشيدي در شب و روز نباشند و از مواد خطرناک مانند سوخت هاي هسته اي و مواد شيميايي استفاده نکند، مي تواند نويد دهنده افزايش طول مدت سفرهاي فضايي باشد.
"اسكات" تأکيد مي کند: ميکروب يک ارگانيسم زنده است که عمر مفيد نسبتا طولاني دارد. کلني باکتريايي تا زماني که غذاي مورد نياز خود را دريافت کنند، زنده ميمانند.
تأمين انرژي کاوشگرهاي روباتيک بزرگ مانند مريخ نورد Curiosity بوسيله سلولهاي سوختي ميکروبي هنوز در دستور کار ناسا قرار نگرفته است. در حال حاضر ميتوان از اين سوخت ميکروبي براي شارژ برخي دستگاهها و روباتهاي کوچک استفاده کرد.
محققان آزمايشگاه پژوهشي نيروي دريايي آمريكا اميدوارند بتوانند تا 10 سال آينده كاوشگر روباتيك فضايي با سوخت ميكروبي و با وزني كمتر از يك كيلوگرم طراحي كنند.
به گزارش ايسنا، امروزه در مأموريتهاي فضايي روباتيک تلاش ميشود از انتقال کوچکترين ميزان باکتري از زمين به سطح سيارات پيشگيري شود.
چنين سلولهاي سوختي ميکروبي تا زماني که باکتري مقادير ناچيزي غذا براي ادامه حيات داشته باشد و از طريق واکنش هاي شيميايي الکتريسيته توليد کند، ميتوانند انرژي روباتهاي فضايي را بطور نامحدود تأمين کند.
کاوشگر اسپريت ناسا ماه مي سال گذشته بدليل سرماي شديد در مريخ و از کار افتادن پنلهاي خورشيدي رسما از كار افتاده اعلام شد و اين روش ميتواند جايگزين مناسبي براي سوخت هستهاي يا انرژي خورشيدي براي کاوشگرهاي فضايي باشد.
به گفته "گريگوري اسکات" مهندس روباتيک فضايي، تلاش براي ساخت ماهواره ها و کاوشگرهاي فضايي که براي تأمين انرژي متکي به سيستم هاي خورشيدي در شب و روز نباشند و از مواد خطرناک مانند سوخت هاي هسته اي و مواد شيميايي استفاده نکند، مي تواند نويد دهنده افزايش طول مدت سفرهاي فضايي باشد.
"اسكات" تأکيد مي کند: ميکروب يک ارگانيسم زنده است که عمر مفيد نسبتا طولاني دارد. کلني باکتريايي تا زماني که غذاي مورد نياز خود را دريافت کنند، زنده ميمانند.
تأمين انرژي کاوشگرهاي روباتيک بزرگ مانند مريخ نورد Curiosity بوسيله سلولهاي سوختي ميکروبي هنوز در دستور کار ناسا قرار نگرفته است. در حال حاضر ميتوان از اين سوخت ميکروبي براي شارژ برخي دستگاهها و روباتهاي کوچک استفاده کرد.
محققان آزمايشگاه پژوهشي نيروي دريايي آمريكا اميدوارند بتوانند تا 10 سال آينده كاوشگر روباتيك فضايي با سوخت ميكروبي و با وزني كمتر از يك كيلوگرم طراحي كنند.