جای خالی مداخلات روانشناختی در نظام درمانی سرطان

به گزارش میگنا، فرح لطفی کاشانی در گفت وگو با ایسنا، ضمن اشاره به تاثیر مسایل روانشناختی و افکار و اندیشه‌های مثبت و منفی در افزایش یا کاهش سیستم ایمنی بدن، گفت: بی‌تردید تغییر سبک زندگی و تغییر افکار در روند بهبود بیماری بسیار موثر است.
وی بر لزوم جدی گرفتن مباحث روانشناختی در درمان مبتلایان به سرطان تاکید کرد و گفت: با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته در مراقبت‌های پزشکی مبتلایان به سرطان که افزایش طول عمر آنها را سبب شده اما متاسفانه در زمینه رسیدن به نیازهای روانی – اجتماعی این بیماران عقب افتاده‌ایم و نتوانسته‌ایم در این زمینه همگام با پیشرفت‌ها در مراقبت‌های پزشکی پیش رویم.

این روانشناس ادامه داد: نیازهای روانشناختی این بیماران در چارچوب روند درمانی در نظر گرفته نشده است. این موضوع مسوولیت مشترک تمام افرادی است که دست‌اندرکار درمان سرطان هستند. مداخلات روانشناختی باید در چارچوب درمان بیماران مبتلا به سرطان گنجانده شود.

وی در این باره افزود: توجه به مداخلات روانشناختی در درمان مبتلایان به سرطان در اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته اما متاسفانه در ایران به آن بی‌توجهی شده است و تنها فعالیت‌هایی بسیار جسته وگریخته در این زمینه صورت می‌گیرد. لطفی‌ کاشانی گلایه بیماران مبتلایان به سرطان در زمینه غفلت از نیازهای روانشناختی آنها را مورد اشاره قرار داد و گفت: خود این بیماران نیز گلایه‌شان آن است که بیماری‌شان بهبود یافته اما کیفیت زندگی‌شان همچنان تحت تاثیر بیماری است.

باید تاکید کرد که سرطان بیماری" bio syco social " است و تمام این عوامل باید در درمان بیماری مورد توجه قرار گیرند. این روانشناس تاکید کرد: لازم است بیماری سرطان به عنوان یک مساله" bio syco social " در نظر گرفته شود و درمان‌ها تنها بر بخش زیستی این بیماری متمرکز نشود. سیاستگذاران سلامت کشور باید بدانند که سرطان بر روی خلق بیمار، شغل، درآمد، روابط خانوادگی و ...تاثیر می‌گذارد و به همین دلیل باید تمام مسایل روانشناختی، اجتماعی و حتی معنوی نیز در چارچوب‌های درمان این بیماری قرار گیرد.