تأثیر مثبت موسیقی بر سلامت روان
«فرشته صادقیان» در گفت‌وگو با ایسنا در زنجان اظهار کرد: شنیدن موسیقی‌های آرام و خوشایند موجب افزایش احساسات مثبت و کاهش میزان استرس شنونده‌ها میشود. در واقع حواس وسیله ارتباط انسان با عالم خارج است و زمانی که اصوات ملایم موسیقی از طریق گوش به مغز می‌رسد زمینه ایجاد انگیزه برای فعالیت‌های مفید روزمره را فراهم می‌کند.
این روانشناس ادامه داد: در موسیقی‌درمانی دو روش فعال و غیرفعال وجود دارد. به این شکل که بر اساس روش غیرفعال، بیمار با گوش دادن و شنیدن موسیقی مورد درمان قرار می‌گیرد و واکنش‌های عاطفی و ذهنی‌اش برانگیخته میشود. اما در روش فعال، نواختن موسیقی اساس کار قرار می‌گیرد، واکنش‌های مختلف عاطفی، ذهنی، جسمی و حرکتی بیمار برانگیخته شده و راه سلامت را در پیش می‌گیرد.
وی تصریح کرد: برنامه‌ها و روش‌های موسیقی درمانی، متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم میشود، هم‌چنین محورهای اصلی برنامه موسیقی‌درمانی نیز شنیدن موسیقی آرام‌بخش، نواختن موسیقی در گروه‌های منظم و انفرادی و خواندن آواز‌های گروهی و فردی را شامل میشود. این در حالی است علاوه‌بر بیماری‌های روحی، آن دسته از بیماری‌های جسمی که منشاء روانی دارند نیز تا حدودی به این شیوه درمانی پاسخ مثبت داده‌اند.
صادقیان با تأکید بر این‌که موسیقی‌درمانی می‌تواند اسکیزوفرنی، اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی و اختلالات روحی دوران کودکی را بهبود ببخشد، افزود: انجام و ارائه روش‌های موسیقی‌درمانی توسط هر کسی جایز نیست، چون موسیقی‌درمانگرها افراد متخصصی هستند که در زمینه‌های مختلف موسیقی و شاخه‌های درمانی آموزش دیده‌اند. در واقع افرادی برای ارائه موسیقی‌درمانی صلاحیت دارند که با اساس بیماری‌ها، درمان‌های مختلف آن‌ها و روانشناسی موسیقی آشنا بوده و از شایستگی فردی و تخصص لازم در این زمینه برخوردارند.
به گزارش ایسنا، تاریخچه استفاده از موسیقی برای درمان برخی بیماران به زمان ارسطو و افلاطون بازمی‌گردد. اما در قرن بیستم، با وجود مشکلاتی که وجود داشت فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومان جنگ جهانی اول آغاز شد و به‌تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت، طوری‌که در سال 1944 اولین برنامه آموزش موسیقی‌درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز به‌کار کرد.
این روانشناس ادامه داد: در موسیقی‌درمانی دو روش فعال و غیرفعال وجود دارد. به این شکل که بر اساس روش غیرفعال، بیمار با گوش دادن و شنیدن موسیقی مورد درمان قرار می‌گیرد و واکنش‌های عاطفی و ذهنی‌اش برانگیخته میشود. اما در روش فعال، نواختن موسیقی اساس کار قرار می‌گیرد، واکنش‌های مختلف عاطفی، ذهنی، جسمی و حرکتی بیمار برانگیخته شده و راه سلامت را در پیش می‌گیرد.
وی تصریح کرد: برنامه‌ها و روش‌های موسیقی درمانی، متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم میشود، هم‌چنین محورهای اصلی برنامه موسیقی‌درمانی نیز شنیدن موسیقی آرام‌بخش، نواختن موسیقی در گروه‌های منظم و انفرادی و خواندن آواز‌های گروهی و فردی را شامل میشود. این در حالی است علاوه‌بر بیماری‌های روحی، آن دسته از بیماری‌های جسمی که منشاء روانی دارند نیز تا حدودی به این شیوه درمانی پاسخ مثبت داده‌اند.
صادقیان با تأکید بر این‌که موسیقی‌درمانی می‌تواند اسکیزوفرنی، اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی و اختلالات روحی دوران کودکی را بهبود ببخشد، افزود: انجام و ارائه روش‌های موسیقی‌درمانی توسط هر کسی جایز نیست، چون موسیقی‌درمانگرها افراد متخصصی هستند که در زمینه‌های مختلف موسیقی و شاخه‌های درمانی آموزش دیده‌اند. در واقع افرادی برای ارائه موسیقی‌درمانی صلاحیت دارند که با اساس بیماری‌ها، درمان‌های مختلف آن‌ها و روانشناسی موسیقی آشنا بوده و از شایستگی فردی و تخصص لازم در این زمینه برخوردارند.
به گزارش ایسنا، تاریخچه استفاده از موسیقی برای درمان برخی بیماران به زمان ارسطو و افلاطون بازمی‌گردد. اما در قرن بیستم، با وجود مشکلاتی که وجود داشت فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومان جنگ جهانی اول آغاز شد و به‌تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت، طوری‌که در سال 1944 اولین برنامه آموزش موسیقی‌درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز به‌کار کرد.
