صبر از ضروریات رشد است

انگیزه، امید، اعتماد به نفس، تمرکز، تاب آوری، پشتکار و بسیاری موارد دیگر برای رشد شخصی ضروری هستندبی حوصلگی رایج ترین واکنش و بزرگترین مانع برای سفر آهسته و پیوسته به سوی تغییر مثبت زندگی است.صبر با یک احساس آغاز می شود. آن احساس امید است و با این احساس این باور به وجود می آید که اگر به تغییراتی که می خواهید ایجاد کنید متعهد بمانید، اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. بدون امید یا باور به اتفاقات خوب، به تغییر ایمان نخواهید داشت. بسیاری از ویژگی ها برای رشد شخصی ضروری هستند، از جمله انگیزه، امید، اعتماد به نفس، تمرکز، تاب آوری، پشتکار و بسیاری موارد دیگر. این ویژگی‌ها، اگرچه ضروری هستند، اما ممکن است برای ایجاد تغییراتی که می‌خواهید در زندگی و شخصیت خود بدهید کافی نباشند.
صبر ممکن است مهمترین ویژگی باشد که باید برای ایجاد تغییرات معنی دار در زندگی خود داشته باشید زیرا تغییر سخت و کند است. بدون صبر، نمی‌توانید زمان و انرژی لازم را برای تغییرات اختصاص دهید.
“قدرت صبر” را می توان به عنوان “تمایل به انتظار با آرامش در مواجهه با ناامیدی یا ناملایمات” توصیف کرد.
این توصیف از صبر واقعاً یک ویژگی قابل تحسین است که همه ما دوست داریم از آن برخوردار باشیم. از نظر فلسفی، همه می دانند که هیچ چیز با ارزشی در زندگی به سرعت یا بدون کار سخت به دست نمی آید، خواه تحصیل، شغل، حرفه یا رابطه.
فرهنگ بی صبری
با این حال، این روزها صبر بسیار کم است، زیرا مقاومت در برابر پیام هایی که از فرهنگ “بی صبر” خود دریافت می کنیم دشوار است. قسمت زیادی از زندگی امروز ما با دسترسی فوری به هر آنچه می خواهیم و ارضای فوری نیازهایمان اداره می شود. این فرهنگ بی حوصلگی با ظهور فناوری دیجیتال در 25 سال گذشته تشدید شده است و به نظر می رسد که نیاز های زندگی بلافاصله و با کمی تلاش در دسترس ماست.
بی حوصلگی رایج ترین واکنش و بزرگترین مانع برای سفر آهسته و پیوسته به سوی تغییر مثبت زندگی است.

پیامد ناگوار فقدان صبر، ناتوانی در انجام کارهای لازم برای بهبود زندگی است. بی حوصلگی با مجموعه ای از ادراکات و باورها آغاز می شود:

    این خیلی طول می کشد.
    هدف من دست نیافتنی است.
    من هرگز تغییر نمی کنم.
    من نمی توانم این کار را انجام دهم.
    مشکل من چیست؟
    من تسلیم شدم!

زنجیره عاطفی منفی
به نوبه خود، این ادراکات و باورها باعث ایجاد “زنجیره عاطفی منفی” می شود که شامل سه حلقه است: ناامیدی، خشم و محرومیت. این حلقه‌ها در زنجیره عاطفی منفی نه تنها موانع بزرگی برای تغییر مثبت زندگی هستند، بلکه در واقع با سخت‌تر کردن تغییر مطلوب در سطح عملی و احساسی، باعث خرابکاری می‌شوند.

نا امیدی
ناامیدی یا سرخوردگی احساسی آزاردهنده است که همه ما با آن آشنا هستیم. اما ناامیدی دقیقاً چیست و چه عاملی باعث آن می شود؟ به عبارت ساده، ناامیدی زمانی به وجود می آید که مسیر رسیدن به هدف شما مسدود شود. هر کسی که تا به حال سعی کرده جنبه‌ای را در مورد خود تغییر دهد، می‌داند که ناامیدی می‌تواند یک همراه ثابت و ناخواسته در سفر شما باشد.

اکثر مردم ناامیدی را یک احساس بد می دانند زیرا احساس خوبی نسبت به آن ندارد. اما در واقع پیچیده تر از آنی است که فکر می‌کنیم. ناامیدی از نظر تکاملی به ما کمک می کند تا زنده بمانیم. ناامیدی به عنوان یک احساس کاربردی شناخته می‌شود، زیرا وقتی ناامید می‌شوید، انگیزه پیدا می‌کنید تا مانعی را که مانع از رسیدن به اهدافتان می‌شود، بردارید. شما بیشتر تلاش می‌کنید و این تلاش اضافی، اگر مانع خیلی بزرگ نباشد، می‌تواند منجر به هموار کردن مسیر تغییر شود و به شما امکان می‌دهد مسیر را به سمت اهداف خود ادامه دهید و دیگر احساس ناامیدی نکنید.

با این حال، اغلب زمانی که شما ناامید می شوید، مشکلی به وجود می آید که می تواند شما را از هموار کردن مسیر برای رسیدن به اهدافتان باز دارد. زمانی که شما با تکیه بر «تفکر جادویی» که به نوعی با اراده و اصرار محض (که می‌تواند اتفاق بیفتد، اما نه معمولاً) موانع را از بین می‌برید، از انجام دادن کاری که قبلاً انجام می‌دادید، ناامیدی را تجربه می‌کنید. تلاش های خوش نیت شما اغلب می تواند ناامیدی شما را افزایش دهد، نه کاهش، بنابراین شما را به حلقه بعدی در زنجیره عاطفی منفی هدایت می کند.
خشم
اگر علیرغم تمام تلاش‌هایتان، نتوانید مسیر رسیدن به اهدافتان را باز کنید و ناامیدی خود را از بین ببرید، می‌تواند به خشم تبدیل شود. اکثر مردم بر این باورند که خشم یک احساس بد است، اما مانند ناامیدی، جنبه های مثبت و منفی دارد. خشم به طور بالقوه مفید است، زیرا باعث ایجاد انگیزه نیز می شود. وقتی عصبانی هستید، می خواهید دنبال عاملی که باعث عصبانیت شما می شود بروید. بنابراین، شما تمام انرژی ایجاد شده توسط خشم خود را به سمت شکستن سدی که مسیر شما را مسدود می کند هدایت می کنید.

متأسفانه، اغلب، خشم می‌تواند به احساس بد تبدیل شود که به تلاش‌های شما برای تغییر برای بهتر شدن آسیب می‌زند. احساسات خشم مانند احساس ناامیدی است اما به طور تصاعدی افزایش یافته است. تمرکز شما محدود می شود، تفکر شما مبهم است و تصمیم گیری شما مختل می شود. نتیجه محتمل این است که مانع سر جای خود باقی بماند، شما قادر به ادامه مسیر به سوی اهداف خود نخواهید بود و به حلقه نهایی زنجیره عاطفی منفی یعنی درماندگی حرکت می‌کنید.

درماندگی
اگر در این مرحله نتوانید مانعی را که آغازگر زنجیره عاطفی منفی است از مسیر خود حذف کنید، احساسات شما به حلقه نهایی زنجیره عاطفی منفی که درماندگی است منتقل می شود. شما سعی و تلاش کرده‌اید و هنوز نمی توانید مانع را بردارید، بنابراین حرکت طبیعی این است که دست از تلاش بکشید. احساس می کنید کنترل ندارید، ناامید و درمانده می شوید.
نتیجه ناخوشایند پایان زنجیره عاطفی منفی، شکست فوری و غیرقابل برگشت در پیشرفت به سمت اهدافتان و متأسفانه ماندن همان وضعیتی است که هستید، چیزی که نمی خواهید باشید.
هنگامی که درماندگی را تجربه می کنید، تمام ابزار لازم برای غلبه بر علت اولیه زنجیره عاطفی منفی به سمت دیگری می رود. انگیزه، اعتماد به نفس و تمرکز خود را از دست می دهید. شما احساسات غیر مفیدی را تجربه می کنید. شما هیچ فایده ای برای ادامه تلاش خود نمی بینید. نتیجه این است که شما فاقد آن توانایی و قدرتی که از نظر ذهنی و عاطفی برای استقامت در مواجهه با چالش هایی که مانع از ادامه پیشرفت شما به سمت تبدیل شدن به فردی که واقعاً می خواهید باشید، می‌شوید.

تجربه من این بوده است که اگر از ناامیدی به خشم و درماندگی حرکت کنید، تلاش‌های مداوم معمولاً (حداقل موقتاً) با شکست مواجه می‌شوند. همچنین، اگر زنجیره عاطفی منفی را به طور مرتب تجربه کنید، مکرراً در ناامیدی فرو می‌روید و احتمالاً انگیزه خود را از دست خواهید داد و تمایلی به تلاش مداوم برای تغییر آینده نخواهید داشت. با هر بار نزول در زنجیره عاطفی منفی، به این باور می رسید که تلاش های شما هرگز پاداشی نخواهد داشت، اعمال شما تأثیر کمی دارند و به تدریج اعتماد خود را نسبت به توانایی خود برای ایجاد تغییرات مثبتی که می خواهید از دست خواهید داد.

صبر کلید است
صبر با یک احساس آغاز می شود. آن احساس امید است و با این احساس این باور به وجود می آید که اگر به تغییراتی که می خواهید ایجاد کنید متعهد بمانید، اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. بدون امید یا باور به اتفاقات خوب، به تغییر ایمان نخواهید داشت. صبر همچنین شامل چندین روش اساسی برای نگاه کردن به خود و چالش‌هایی است که هنگام تلاش برای تبدیل شدن به بهترین نسخه از خود با آن روبرو می‌شوید:

    با اهداف زندگی و عزم درونی خود برای تغییر هدایت شوید (تغییر باید از درون باشد).
    دیدگاه بلندمدت داشته باشید (تغییر زمان می برد).
    مهم نیست که چه اتفاقی می افتد به اهداف خود متعهد بمانید (تغییر فراز و نشیب هایی دارد).
    تعهد خود را برای تغییر لحظه به لحظه انتخاب کنید (شما قدرت دارید).

با صبر می توانید خود جدیدتان را با پشتکار (ادامه تلاش)، استقامت (غلبه بر مشکلات) و انعطاف پذیری (برخاستن پس از زمین خوردن) بسازید. وقتی صبر پیشه می کنید و همه مواد گفته شده را به دستور العمل خود برای تغییر مثبت زندگی اضافه می کنید، خود را آماده می کنید تا بدانید چه چیزی در پیش است و مایلید تا زمانی که به فردی که همیشه آرزویش را داشتید ادامه دهید.