راهنمای تربیت فرزند تاب آور و انعطاف پذیر

راهنمای تربیت فرزند تاب آور و انعطاف پذیر و اینکه چگونه فرزندمان را انعطاف‌پذیر و تاب‌آور تربیت کنیم؟ وقتی که درباره پرورش یا تربیت فرزندان انعطاف‌پذیر و تاب‌آور صحبت می‌کنیم، قطعا منظورمان این نیست که فرزندانمان را در موقعیت‌های سخت کاملا به حال خود رها کنیم و بگذاریم که مستقیما دچار آسیب شوند. اما از طرف دیگر، فرزندان ما باید گاهی اوقات با موقعیت‌های سخت مواجه شوند و حتی در این موقعیت‌ها شکست بخورند تا بتوانند چیزهای زیادی از شکست‌هایشان در جهت موفقیت‌های آینده یاد بگیرند. اما والدین واقعا چگونه و با چه راهکارهایی می‌توانند تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری فرزندانشان را افزایش بدهند؟

1. از فرزندتان کمی فاصله بگیرید
والدین در درجه اول باید به فرزندانشان اجازه بدهند که به‌طور مستقل در بعضی از موقعیت‌های سخت قرار بگیرند تا آنها بتوانند طعم طبیعی شکست را بچشند. مثلا بهتر است که فرزند 3 ساله شما در یک بازی به شما ببازد تا این‌که شما عمدا به او ببازید. این اتفاق شاید در لحظات اولیه باعث ناراحتی او شود، اما اگر والدین به او بگویند که شکست هم بخشی از زندگی است و اگر بچه‌ها ببینند که والدین چقدر راحت شکست را تحمل می‌کنند، خودشان هم می‌فهمند که هر شکستی به معنی پایان دنیا نیست و زندگی سرشار از شکست است.

2. شفقت و دلسوزی نسبت به خود را به فرزندتان بیاموزید
شکست‌ها هرچقدر هم که به رشد بچه‌ها کمک کنند، همچنان می‌توانند آسیب‌زا هم باشند. بنابراین ناراحتی و سرخوردگی فرزندانتان از شکست را بپذیرید و این اتفاق را انکار نکنید. والدین باید در مواجهه با احساسات دشوار با فرزندانشان همراهی کنند و این احساسات را جدی بگیرند. در ضمن، والدین باید طوری رفتار کنند که بچه‌ها نیز یاد بگیرند که احساسات منفی قرار نیست ما انسان‌ها را نابود کنند.

اگر بچه‌ها در موقعیت‌های دشوار احساسی نمی‌توانند حس درونی خودشان را بیان کنند، والدین باید در این مسیر به آنها کمک کنند تا بچه‌ها کم‌کم بتوانند حس درونیشان را به بیان دربیاورند. تکرار این الگوهای رفتاری باعث می‌شود که بچه‌ها شفقت یا دلسوزی نسبت به خود را یاد بگیرند و در طول مراحل مختلف زندگی با شخصیت خودشان مهربان باشند.

3. روی یادگیری و درس گرفتن از اشتباهات تمرکز کنید

بچه‌ها اساسا رویکردهای کلی برای مواجهه با شکست‌هایشان را از نوع واکنش‌های والدین نسبت به شکست‌ها و اتفاقات منفی یاد می‌گیرند. بنابراین واضح است که واکنش‌های شما در جایگاه پدر یا مادر شدیدا بر رفتار فرزندانتان تاثیرگذار است. مثلا فرض کنید که فرزند شما در زمینه ریاضی موفق نیست، اما در زمینه هنر موفق است.
در این شرایط باید به او بگویید که استعداد داشتن در یک زمینه و استعداد نداشتن در یک زمینه دیگر به‌هیچ‌وجه اتفاق بدی نیست و لازم نیست که انسان‌ها به‌خاطر چنین اتفاقاتی بیش‌ازحد نگران شوند. تلاش والدین در جهت تمرکز بر یادگیری از شکست‌ها و اتفاقات منفی می‌تواند فرزندان آنها را هم به انسان‌های تاب‌آور و انعطاف‌پذیر تبدیل کند.